kocaman evrende ne kadar küçük olduğumuzu düşünüp daha sonra kendimize özgü şeyleri düşününce büyük bir boşluğa düşmekteyim. neredeyse 13-14 yaşıma kadar acaba diğer insanlarda benim gibi aynı şekilde mi görüyor diye sorardım kendime diğerlerinin sadece figüran olduğunu düşünürdüm bir insanın kendi yüzünü sadece aynada veya yansıyan bir cisimde görebilmesi çok korkutucu gelirdi. bu görüntü bile bir insanın ne kadar özel olduğunu anlatır. evren ne kadar büyükse biz o evrende ne kadar küçük olsak da bu görüntü bizim ne kadar özel ve biricik olduğumuzun kanıtıdır, bazı insanlarında özel olduklarının farkında olması gerekmektedir böylelikle farkındalıkla beraber özgüvende gelişir. en sade yaşayan bir insan bile benliğinin ne derece özel olduğunun farkında olması en önemli şeylerden biridir şu dünyada. gece uyurken bile o güzel var oluşu önemsiz bir yerlere fırlatmamak gerek.