''hem biz o zaman kimdik ki, nerelere giderdik
her sokakta biraz daha eksilirdik
bilirdim, geceleri puslu puslu olurdu bazen
bazen birisi fısıldarmış gibi olurdu
"duyamadım", derdim, "tekrar et! "
sessizliğe bürünürdü o vakit her şey
sokaklar daha bir puslu
palyaçolar daha bir ağlamaklı olurdu
ve ben daha bir alçak olurdum
ağlardım biraz..''

osman sonat öyle güzel okumuştur ki bir şiiri insan nasıl yaşar içine girer en güzel örneğidir klasik olacak ama aynı zamanda turgut uyar'a ait olmayan şiirdir. yine de kim yazmışsa ellerine sağlık bence gayet güzel olmuş.