1. zararlı olduğu kanıtlanmış değil...aksi ispat edilene kadar itinayla çıtlatırım :)

    bilim teknik, 28.03.2008
    parmakların çıtlatılması sırasında çıkan "pop" sesine neyin yol açtığı konusunda çeşitli görüşler ortaya atılıyor. vücudumuzda en kolay çıtlatabileceğimiz eklem yerlerimiz parmaklarımızdır. yaygın görüşe göre bunun nedeni eklem yerlerinin örneğin, parmaklarımızda, iki kemiğin birleştiği yerde bir bağlantı kapsülü ve bu kapsülün içinde de, kemiklerin hareketleri sırasında, buraları yağlayan bir sıvı bulunmaktadır. bu sıvının içinde erimiş durumda oksijen, nitrojen ve karbondioksit gazları bulunur. parmaklarımız gerilince ve eklem yerlerimiz düzleşince bu kapsül de gerilir. içindeki sıvının basıncı azalır ve gaz kabarcıkları patlamaya başlar. işte duyduğumuz bu seslerdir. patlayan kabarcıklar sonucunda gazlar bu sıvıyı terk eder, sıvı daha da genleşir ve eklem yerlerinin hareket yeteneğini artırır. kuşkusuz ki bu eklem yerlerinin gerilmesi, bu kapsülün boyu ile sınırlıdır.

    eğer parmaklarınızı çıtlattığınız anda röntgenini de çekmiş olsanız, eklem içinde oluşan gaz kabarcıklarını görebilirsiniz. bu olay eklem yerindeki hacmi yaklaşık yüzde 15- 20 artırır. aynı parmağınızı arka arkaya çıtlatamazsanız. bir süre beklemeniz gerekir, çünkü gaz kabarcıklarının sıvı içerisinde tekrar oluşması biraz zaman alır. tüm bu açıklamalar, deneylerde kanıtlanmasına karşın, yine de bu kadar küçük gazın, bu denli büyük bir ses çıkartabilmesinin nedeni hâlâ bilinememektedir. ayrıca detaylı çalışmalar göstermiştir ki çıtırdama sırasında iki ayrı ses duyulmaktadır. birincisin gaz kabarcıklarının patlaması olduğu biliniyor. ikinci sesin ise kapsülün uzama sınırına vardığına çıktığı sanılıyor. nedenleri ne olursa olsun parmak çıtlatmanın parmak eklemlerinde arterite yol açtığı yönünde kayda değer bir bulgu yoktur. parmaklarını çıtlatanlarla çıtlatmayanlar arasında arterit görülme sıklığı arasında bir fark tespit edilememiş. amerikalı bir doktor merakını yenmek için tek elinin parmaklarını 50 yıl boyunca çıtlatmış ve iki eli arasında bir fark olup olmadığını izlemiş. ve hiçbir fark görmemiş. ancak bunun tam tersini savunanlar da var. bunu alışkanlık biçimine getirenlerde, eklemler çevresindeki yumuşak doku zarar görebiliyor, dolayısıyla elin kavrama gücü azalabiliyor.
    mesut
  2. yani beni rahatlattığı kesin, sürekli parmaklar klavye üzerinde olunca bir ağrı hissi oluşuyor.
  3. telli enstrüman çalanların parmaklarını rahatlatmak için yaptığı eylem.

    "demek ki bir zararı yokmuş" deyip ben de yapmaya başladım onları gördükten sonra.
  4. ilkokul beşinci sınıfta iken parmaklarımın elimle olan bağlantı yerinde beyazlaşma/kireçlenme olmuştu.
    uzun süre yapmadım sonra yine alışkanlıktan geri döndüm.
    demek ki o zaman çocuk olduğumdan kemiklerim o kadar güçlü değilmiş, şimdi aynı şeyin olmaması büyüdüğümden olsa gerek...

    bu yazıyı okudum yine yaptım iyi mi...