phoenix, eski mısır kökenli ateş kuşunun batı mitolojisindeki karşılığıdır. pers mitolojisindeki simurg, arap ve islam mitolojisindeki anka, islam sonrası türk mitolojisinde zümrüd-ü anka veya simurg-u anka, daha önceleri de tuğrul olarak geçmesi gibi birçok milletin efsanelerinde de karşılık bulmaktadır. bahsedilen kuşlar, bu mitolojilerde kısmen benzerlik, kısmen de farklılık göstermektedirler. yunan mitolojisinde de phoenix’in, habeş diyarında yaşadığına inanılıp, bir kartal büyüklüğünde ve çok uzun ömürlü olduğu söylenir. gözleri yıldızlar gibi parlak olup, başında parlak bir sorguç bulunmaktadır. boynunun tüyleri yaldızlı diğer tarafları ise kırmızıdır. ömrünün sonlanmakta olduğunu anlayınca, kuru dalları zamkla sıvayarak kendine yuva yapar ve üstüne kurulur. kızgın güneşin yuvayı tutuşturup kendini yakmasının ardından, küllerinden bir yumurta meydana gelir ve ondan yeni bir phoenix çıkar. bu nedenle hıristiyanlar, phoenix adını verdikleri bu kuş mitini öldükten sonra dirilmenin simgesi olarak yorumlamışlardır.

bu efsanevi kuş sembolizmlerinde simgelenen başlıca anlamlar, spiritüel aydınlanma ve reenkarnasyon olarak açıklanır. phoenix sembolizminde kuşun yanması, cehenneme iniş deneyimini, yeniden doğması ise arınılarak saf şuur halinin elde edilişini simgelemektedir.