post-rock



  1. ifşadan kaçınmayarak, ruhu darmadağın eden post-rock listemi şuraya bırakıyorum.
  2. Kurgusunun kontrolünü dinleyicisine bırakan, kelimesiz hikayelerin müziği. Bir kez, hakikaten tadına varılınca, kelimelere duyulan ihtiyaç birden ortadan kalkıyor.

    Bazı şeyler bizim için "ifade edilemez" olur ya; işte bu post rock treni, dinleyicisini orhan veli'nin dediği şu "bir yer var biliyorum, her şeyi söylemek mümkün" olayındaki o yere götürüp, bu ifade edememe nöbetinden azat ediyor. Üstelik hiçbir şey söylemeye gerek kalmadan. Bir de ters bir işleyişi var. Dinleyiciye, evvelinde onun tarif edemediği bir duygunun yahut düşüncenin tarifini veriyor. Bu noktadan sonra dinleyiciye düşen tek şey, bu tarifin hangi duygu ya da düşüncesine ait olduğunu, hangi hatırasının arka planına tam oturduğunu bulmak. Yoksa da sırf o şarkı üzerinden yeni bir hatıra, yeni bir hikaye, yeni bir hayal yaratmak.


    Hayal gücünü müthiş bir hızla geliştirmesi bakımından canı sıkılanlar, monoton bir hayatta kapana kısılanlar, yazanlar - çizenler veya yazmaya - çizmeye çalışanlar için ilaç niyetine önerilebilecek bir tür aynı zamanda. Bünyesinde bir çok başarılı grup var; ilk hamlede akla gelenler zaten ilk yorumda yazılmış. Hemen her temsilciden üç beş şarkı kattığım șu listeyi iliştireyim ben de.