1. genel olarak enstrümental takılınan, gitarların, davulun önce çıktığı rock müziğinin bir alt türüdür. sözlere yer verilmemesi insanları bu türe çeken en önemli şeydir bence. şu an bu türde müzik yapan ve en çok bilinen grup sigur rós sanırım.

    insanda garip bir sonsuzluk hissi uyandırır, derin ve anlamlıdır. çoğunlukla depresif hislerle anılsa da insanı hafiften kendine getirici bir özelliği de vardır. çok fazla dinlenmesi, şarkılarda bir tekrarlılık hissettirebilir. bir süre bu türden uzaklaşarak bu badireyi atlatabilirsiniz.

    sevdiğim grupları şöyle sıralayayım sizlere:

    -god is an astronaut
    -godspeed you black empreror
    -mono
    -oh hiroshima
    -mogwai
    -this will destroy you
    -pg.lost
    -hammock
    -kafabindünya

    bonus:

    -65daysofstatic (no man's sky oynayan aşinadır)
  2. Kurgusunun kontrolünü dinleyicisine bırakan, kelimesiz hikayelerin müziği. Bir kez, hakikaten tadına varılınca, kelimelere duyulan ihtiyaç birden ortadan kalkıyor.

    Bazı şeyler bizim için "ifade edilemez" olur ya; işte bu post rock treni, dinleyicisini orhan veli'nin dediği şu "bir yer var biliyorum, her şeyi söylemek mümkün" olayındaki o yere götürüp, bu ifade edememe nöbetinden azat ediyor. Üstelik hiçbir şey söylemeye gerek kalmadan. Bir de ters bir işleyişi var. Dinleyiciye, evvelinde onun tarif edemediği bir duygunun yahut düşüncenin tarifini veriyor. Bu noktadan sonra dinleyiciye düşen tek şey, bu tarifin hangi duygu ya da düşüncesine ait olduğunu, hangi hatırasının arka planına tam oturduğunu bulmak. Yoksa da sırf o şarkı üzerinden yeni bir hatıra, yeni bir hikaye, yeni bir hayal yaratmak.


    Hayal gücünü müthiş bir hızla geliştirmesi bakımından canı sıkılanlar, monoton bir hayatta kapana kısılanlar, yazanlar - çizenler veya yazmaya - çizmeye çalışanlar için ilaç niyetine önerilebilecek bir tür aynı zamanda. Bünyesinde bir çok başarılı grup var; ilk hamlede akla gelenler zaten ilk yorumda yazılmış. Hemen her temsilciden üç beş şarkı kattığım șu listeyi iliştireyim ben de.
  3. post yapısal çoğu müzik türü gibi duygularımı yaşıyorum post rockla. bakınız post rock post punk post black metal.. bakınız no clear mind kafabindünya on your horizon god is an astronaut caspian..
  4. kendini çok tekrar eden bir tür olmasına rağmen bazı eserleri beni hep ilk dinlediğim veya müziğin farkına vardığım güne gönderir.

    öyle duygular hissettirir ki karşıya aktaramam ama benle birebir aynı hissi yaşayan insanlar da varmış o parçaları dinleyip. youtube yorum kısmında okuyunca görüyorum.

    o eserler şunlar:
    mogwai-heard about you last night (tamamen yalnız geceler için yapılmış)
    mono-karelia opus 2 (kaotik bir eser, yağmurlu bir günde hipnotize eder)
    mogwai-rano pano (bu da hipnotize eder, kış müziğidir bence)
    explosions in the sky-memorial (içlerinde en mükemmel bulduğum bu. böyle bir şeyi nasıl bestelemişler aklım almıyor.)
  5. ifşadan kaçınmayarak, ruhu darmadağın eden post-rock listemi şuraya bırakıyorum.
  6. sleep dealer sayesinde tanıştığım müzik türüdür. bu adamı dinlemediğiniz bir ay geçirmeyin.