bizim ülkemizde neden kadınlarla bu kadar uğraşıldığını anlamıyorum. kadını anaç bir varlık görmek, sürekli onun namuslu olması gerektiğini söylemek, hayata tek geliş amaçlarının annelik ya da eşlerine hanımlık yapmaları gerektiğini dikte etmek islamın gereği mi? hiç sanmıyorum. ama maalesef insanlar bu söylemleri seviyor. ne kadar anaerkil bir toplum olsak da zamanla arapların o iğrenç özelliği olan kadını hor görmek bünyelere işlemiş. kadına söz geçirsinler, muhtaç olsun öyle görülsün diye deli oluyorlar. öyle olduğunda mutlu oluyor özgüvenleri artıyor. ama tam tersine yerin dibine daha da giriyorlar. o keyifli keyifli izleyip gururlandığınız muhteşem yüzyıla bakın. kadınlarımız eskiden ezilen, emir verilen insanlarmıymış? osmanlı'nın son zamanlarına öyle olmaya başladığı için ulu önder kadınların eğitimine, iş hayatına girmelerine destek olmuştur zaten. nolur bırakın artık kadınlar üstünden prim yapmayı. biz neysek onlar da o. hiçbir farkımız yok. biri çıkıp bir gün de "çocuk yapmak istemeyen erkek ılıktır" dese hoşunuza gider mi? aa denir mi öyle demeyin. kadınlara diyorlar işte. biz birbirimizi sevelim diye yaratıldık. birbirimize üstünlük kuralım diye değil. madem dinci olacaksınız bari doğru düzgün olun.

ha bir de şuna değinmeden edemeyeceğim. yabancı liderlerin yaptıkları açıklamaları elimden geldiğince takip ederim. yabancı bir lider ister cumhuriyetçi ister demokrat ister sağcı ister solcu olsun kadın-erkek ilişkisine bizimkilerin onda biri kadar girmez. aksine topluma önderlik eden, onları geliştirici açıklamalar yapmayı tercih ederler. en basit örnek kanada başbakanının kuantum bilgisayarla ilgili, obama'nın yazılım ve mobil teknolojiyle ilgili açıklamasına bakın. yabancılar böyle anılırken bizim sabah akşam kahvehane muhabbeti yapmamız iğrenç. sonra dünya gücü olacakmışız. kimse kusura bakmasın ama kan beynimiz yerine oramıza gittiği sürece bizden hiçbir şey olmaz.