-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (7.50)
«ruh adam», türk edebiyatında pek alışılmamış çeşitte bir romandır. müellifin tarihî romanlarını okumuş olanlar, tarihî bir roman gibi başlayan bu eserin öyle olmadığını görecek, sayfalar ilerledikçe kendilerini aşırı bir sembolizmin içinde bulacaklardır. bir tarih çeşnisinin de yer aldığı roman, yaşamanın gayesini yalnızca askerlikte bulan bir subayın hayatıdır. tabiatüstü olaylarla anlatılan bir hayat hikâyesinin, dikkatle bakıldığı zaman, gerçeklerin sembollerle çerçevelenmiş ifadesinden başka bir şey olmadığı görülecektir. «ruh adam», kendi nefsi ile mücadele eden bir insanın macerasıdır. edebî-ruhî tahlilini yapanlar, eserin hakikaten bir roman mı, yoksa yaşanmış bir hayat mı olduğunu kestirmekte hayli tereddüde düşeceklerdir.
-
baş karakter selim pusat'ın tanrı, melekler, peygamberler ve ataları ile hesaplaştığı mahkemenin anlatımıyla hafızalarımıza kazınan eser. -
atsız'ın siyasi kimliğinden dolayı önyargıyla yaklaşılmaması gereken eser. türk edebiyatında psikolojik tahlillerin bu kadar yerinde olduğu bir kurgu-roman pek yoktur. ayrıca romana atsız'ın fırtınalı karakterinin sürükleyicilik olarak artı değer kattığını da söyleyebiliriz. pek bilinmese de bu eser tutunamayanlar gibi popüler edebiyat eserlerimize de ilham vermiş karakterler barındırır. -
nihal atsız'ın keskin ve köşeli fikirlerini selim pusat üzerinden örneklediği, heyecan verici olduğu kadar zaman zaman insanı irrite edebilen, herşeye rağmen sade anlatımıyla insanı saran bir kitap. kitaptan çıkarılması gereken en önemli ders, uç fikirlerden mürekkeb bir insanın bile olduğu şekliyle kabul edilip, topluma kazandırılması gerekliliğidir. -
etkisinde kaldığım romanlardan biridir. selim'in güntülü'ye olan aşkı, arkadaşı şeref, sorguya çekilmesi gibi olaylar gerçekten etkilemişti.
!---- spoiler ----!
-ızdırap çekiyorum, sen de beni seviyor musun?
-sus sus ben de ızdırap çekiyorum.
!---- spoiler ----! -
yazarın bozkurtlar" romanından sonra en beğendiğim kitabıdır. kitapta geçen "tiyatro bitti, beklemeye lüzum görmüyorum" cümlesiyle o kadar çok şey anlatmış ki yazar. boşvermişlik, kabullenmişlik, umutsuzluk.. her sayfasında farklı bir duyguyu yaşıyorsunuz. -
kitapta geçen ve hiç unutulmayan cümlelerden biride selim pusat'ın söylediği şu sözlerdir:
!---- spoiler ----!
bana insanlardan mı bahsediyorsun? insanlar, mazide ve tarihin tozlu yaprakları arasında kaldılar. bu gördüklerin birer karikatürden başka bir şey değildir
!---- spoiler ----!
bir solukta bitirilen, insanı çok etkileyen ve bence hakettiği ilgiyi göremeyen bir kitap.