-
benden hep uzak oldugunu dusunurdum, sansliyimdir sanirdim, ama bazen toplanip hepsi bir arada geliyor. yil donumunde aklima geldi, 2012 yilinda basima gelmis bi dizi sanssizligi soyle bi ozet geceyim:
- 22 nisan, cuzdani kaybetmek (salaklik da var biraz), kredi kartlari, banka kartlari, biraz nakit ve surucu belgesi vs
- 23 nisan, belgeleri tekrar cikartmak icin turkiye'ye donus bileti almak, ama sabah 4:00'te gelmesi gereken taksi soforunun uyuyakalmasi...
- baska taksi bulup zar zor ucaga yetismek, ankara'ya varildiginda thy'nin aktarma sirasinda bagaji kaybetmesi. ayrica bilgisayarin sarj aletini ofiste unuttugunu farketmek...
- cepte kurus turk lirasi olmamasi, bilgisayarin pilinin bitmesi, her yerin kapali oldugunu farketmek (yine salaklik tabi, o ana kadar 23 nisan oldugunun farkinda degilim), banka kartlari kayboldugu icin para cekememek, turkcell denen geri zekali sirketin turkiye'de kayitsiz telefon kullanildigi icin hatti kapamasi, dolayisiyla is bankasinin kartsiz bankacilik sifresinin telefona gelmemesi... dovizcilerin eldeki yabanci parayi bozmamasi, uzun haftasonundan istifade eden arkadaslarin sehir disina tatile gitmis olmasi... velhasil havaalaninda sik gibi kalakalmak...
(saatler sonra ego soforune durumu izah edip sehre varmak, onceden yer ayirtilmis otele kadar yurumek, otelin kredi karti olmaksizin giris alamayiz demesi, "ulen ne yapcaz, sokakta mi kalacam amk" diye cikisinca resepsiyonistin "inisiyatif kullanip" odayip vermesi, acliktan dolaptaki tum snickerslari yiyip oglen 4 gibi uyumak...) -
Benim de ara ara yakamı bırakmayan. ''Tantıma tıtayım'' der geçerim. Ha bir de bu var. ağzımla kuş tutsam :) -
güneşin konumunu yanlış hesaplayıp, geceden kalan migren henüz dinmemişken yol boyu camdan gözüne giren ışıkla yolculuk etmektir.