-
vardır böyle çocukluk anıları. mahallenin tayfası bir oyun kurar veya bir yere gidecek olur. döner sen gelme lan derler sana... ne acı bir histir o, belki gruptan ilk dışlanma vakasıdır, belki derin iz bırakır. psikanalizden anlasam bu düşüncenin üzerine kat çıkarım.
ama yetişkinlikte de yaşanabiliyor bu durum. tabi o zaman çocuk acımasızlığıyla herkesin içinde yüzüne yüzüne "sen gelme lan" demiyorlar ama arkadan iş çevirmeler, imalar falan... çocukluğa geri dönüp yakartoptan, tüftüf savaşından dışlanmış, kovalanmış gibi hissedersin...
bak yine gücüme gitti... -
allah kimseyi sen gelme lan denilen çocuk kadar mutsuz, sen gelme lan diyebilecek kadar kalpsiz yapmasın. -
yalnızlık iyidir be bir süre sonra -ben gelmiyom lan olarak evrim geçirebilir.