1. seviyorsanız eğer;
    geç kalmayın sakın aşkınızı
    söylemeye
    telgraf çekin, telefon edin,
    mektup yazın...
    uçaklara, trenlere
    tüm taşıtlara binin...
    koşun, arayın, bulun,
    haber gönderin, birine anlatın...
    duvarlara yazın, ağaçlara kazıyın...
    yani deneyin bütün olanakları,
    hiç olmazsa; iki yaprak
    samanlı kağıda yazın...
    ama sakın geç kalmayın!

    aşkınızı söylemeye...
  2. bu şiir aslında Özdemir İnce'den Nadejda ve Ossip Mandelstam'a bir selam, bir saygı duruşudur. onların hikayesi, onların özelinden de söyleyemediklerinin pişmanlığından insanlığı kurtarma çabası olarak okunabilir, geç olmadan. şair burada ne anlatmak istemiş? ikili gruplar halinde tartışınız :)

    Nadejda Mandelstam'ın Ossip Mandelstam'a son mektubu
    mesut