1. şizoid ikilem “hastanın bir başka insana çatışma ve anksiyete deneyimlemeden duygusal olarak ne çok yakın ne de çok uzak olamamasıdır”. fazla yakın olmak hastanın ele geçirilme ve manipüle edilme korkulanın tetikler ve güvenli değildir. öte yandan sürgünde – yani fazla uzakta – olmak da dayanılmaz bir yalnızlık ve yabancılaşmanın getirdiği anksiyeteyie karşı karşıya kalma riskini doğurur, arthur schopenhauer'un kirpi metaforu ile anlattığı durumun psikanalitik kendilik psikolojisindeki karşılığıdır.