1981 yılında kurulan abd'li grup. thrash metal alanında müzik icra eden grubumuzun albümleri ayrı ayrı değerlendirilmelidir. yani bir albümünün tek bir eksiği gediği olmadan efsane olup diğer bir albümünün sound olarak bu kadar diğerinden kopuk ve vasatın altında olduğu grubu zor bulursunuz. inişli-çıkışlı da diyemiyorum, genel olarak ne yapmışlarsa 1990'a kadar yapmışlar diyebilirim.

tabii bu eleştiride grubun davulcusu dave lombardo'ya ayrı bir pencere açmak gerekir. kendisi en iyi metal davulcularından biridir ve grubun hıza dayalı tarzının sembolü haline gelmiştir. 1990'a kadar olan ilk 5 albümün ardından 1992'de gruptan ayrılması, ilk paragrafta bahsettiğim müzikal farklılığın en büyük müsebbibidir.
bahsettiğim efsane ilk 5 albüm şöyledir:

show no mercy (1983)
hell awaits (1985)
reign in blood (1986)
south of heaven (1988)
seasons in the abyss (1990)


slayer hakkındaki en büyük spekülasyon satanist oldukları yönündedir. albüm kapakları olsun, şarkı sözleri olsun, sahne performansları olsun; insanlara bunu çağrıştırmıştır ve aynı zamanda bu spekülasyonlar grubun reklamını da yapmış, farklı bir tarz ve ün kazanmalarını sağlamışlardır.

tamam, konserde raining blood şarkısında sahneye kan yağmuru yağdırtacak kadar gaz bir gruptur. tamam angel of death şarkısında soykırıma övgü vardır. bunun gibi yığınla örnek var. ama ben bunların tamamen maske olduğunu, grup üyelerinin gerçek hayatlarının gayet normal olduğunu düşünüyorum. şiddet, sadizm, öfke gibi ögeler en iyi metal müzikle anlatılır. bence bu arkadaşlar metal müziğin dinamiklerini iyi çözmüşler ve oradan yürüyerek bir konsept oluşturmuşlardır.
1992'de gruptan ayrılan davulcu dave lombardo'nun en büyük gerekçesi ilk çocuğunun doğacak olmasıydı. çocuğu olacak diye en önemli üyesi gruptan ayrılan satanist grup mu olur, güldürmeyin :)