sonsuzluk hakkında konuşmak için önce neyin sonsuzluğu hakkında tartışılacağının mutabakatına varılmak gerek bence, çünkü zamansal olarak sonsuzluk ile boyutsal-kütlesel yahut hacimsel bir sonsuzluğu düşünmek çok çok farklı. zamansal bir sonsuzluk hakkında çok akıl yürütemiyorum, o kadar hassas bir olgu ki zamanda görelilik konusu bile kafamı kurcalıyor. ama beynimde basit bir 3boyutlu uzay simülasyonu canlandırdığımda misal bir mesafe olarak sonsuzluğu düşündüğümde, sonsuz olmaması için başlaması ve bitmesi gerekiyor ise aklıma ilk gelen şey möbius şeridi. bu şerit üzerinde koşmaya başlayabilsek asla bitmez, başladığımız noktaya geri dönebiliriz ama algısal bir son, bir yolun sonundaki uçurum gibi bir durum yok. möbius 2 boyutlu versiyon, üçüncü boyutta da aklıma uzay boşluğunda karadelik ya da soluncan deliği gibi bir şey geliyor çift yönlü çalışan. cismi önce içinden dışarı hemen ardından dışarıdan içeri atan (böyle bir durumda dışarı-içerisi nedir tabii ama farazi konuşuyorum) yani sonsuzluğu bence sadece bitmek tükenmek bilmeyen sayılar üzerinden düşünmek bence hiç iyi değil, ben fizikten hiç anlamam dediklerimde de saçma bir sürü şey olabilir ama sonsuzluğun muhakkak başka kurguları olabilir diye düşünüyorum, ve sayılarla düşünmek bu kurgulardan bizi uzaklaştırıyor. senaryolar aracılığıyla düşünmek çok daha anlamlı.