çok sevdiğim bir nazım hikmet şiiri.

sosyalizm,
yani şu demek ki dayı kızı
sosyalizm
senin anlayacağın yani
el kapısının yokluğu değil de
imkansızlığı.
ekmeğimizde tuz
kitabımızda söz
ocağımızda ateş oluşu hürriyetin
yahut, başkası yel de
sen yaprakmışsın gibi titrememek
bunun tersi yahut…

sosyalizm
devirmek dağları elbirliğiyle
ama elimizin öz biçimi
öz sıcaklığını yitirmeden.
yahut, mesela
sevgilimizin bizden ne şan, ne para
vefadan başka bişey beklemeyişi…

sosyalizm
yani yurttaş ödevi sayılması bahtiyarlığın
yahut, mesela
-bu seni ilgilendirmez henüz-
esefsiz
güvenle
emniyetle
gölgeli bir bahçeye girer gibi
girebilmek usulcacık ihtiyarlığa
ve hepsinden önemlisi
çocukların ama bütün çocukların
kırmızı elmalar gibi gülüşü…