-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (9.51)
suç ve ceza, rus edebiyatının en çarpıcı örneklerinden biridir. romanda, sefil ve hastalıklı bir hayat süren raskolnikov adlı gencin işlediği cinayet, cinayet öncesi ve sonrası yaşadığı buhranlar anlatılmaktadır. raskolnikov, geliştirdiği teorilerle cinayetin haklı sebeplerini düşündürmeye zorlar. nefis ruh tahlilleriyle donatılan eser, okuru romana hapsederek, onları da birer hikâye kahramanına çevirir. mantığın gerçekleriyle vicdanın sesi arasında kalacağınız bir başyapıttır bu. (kitap bilgileri idefix'den alınmıştır.)
-
nietzsche'nin okuyup, beğendiği ama nefret edecek kadar uzun yaşayamayışından dolayı, severek öldüğü bir dünya klasiği.
(bkz: übermensch) (bkz: raskolnikov) -
!---- spoiler ----!
raskolnikov o anda artik hicbir seyi, hicbir zaman, hic kimse ile konusmasinin mumkun olamayacagini anlamisti.
!---- spoiler ----!
hangimiz anlamadik ki -
beni yönlendirdiği bazı sorular ve çıkarımlar şunlardır;
suç nedir? ceza nedir? suçu kimler hangi yetkiye dayanarak belirler? aynı şekilde cezayı kimler hangi yetkiye dayanarak belirler?
eğer ben kendimi suçlu görmüyorsam sen bana dünyanın en adil cezasını ver. benim sana nefretimi artırmaktan başka neye yarar?
ceza almam gerektiğini düşündüysem kendim de teslim olabilirim. kendimi suçlu görsem bile senin bana verdiğin özgürlüğün kısıtlanması cezası gerçekten doğru yaptırım mı?
ceza dediğimiz şey bir karşılıktan ziyade aslında o kişinin belirli bir süre benzer suçları işlemesine engel olmaktır. -
"evet, her şey insanın elindedir. fakat, insan korkaklığı yüzünden çok şey kaybedebilir. gerçek bu. insanların en çok korktuğu şey yeni bir adım atmak,yeni bir söz söylemek..."
çoğumuzun hayatını tek cümle ile özetlemiş klasik. -
!---- spoiler ----!
raskolnikov kendini farklı zanneden ama sıradan biri.
!---- spoiler ----! -
nickimi borçlu olduğum kitaptır. sırf ondan önce yaşadıkları için hukuk yaratma hakkını elinde bulunduranların düzenine karşı, kendi hukukunu kendi yaratan bir adamın, yani raskolnikov'un, kendi hukukunda yine kendini suçlu bulmasıyla devam eder. ancak kendi hukukunda o kadar çok ahlaksal norma tabi olur ki ana karakterimiz, bu ahlaksal normların, kendi hukukunu yaratarak isyan ettiği düzenden geldiğini de unutur. haliyle kendini de bu durumdan kurtaramaz. -
raskolnikov'un sonyayla kurduğu bağın, benzeri sabahattin ali'nin içimizdeki şeytan adlı kitabında ömer ve macide arasında da vardır. sonyanın babasıyla içerken, sonyanın yaşadıklarını öğrenmesi ve onun yaşamının tamamını kendikiyle özdeşleştirmesi ne kadar irrasyonel olsa da bana çok insancıl gelmekte. aynı şekilde içimizdeki şeytanın başkarakteri ömer de macideyi ilk gördüğü anda ruhlar aleminde bile onu tanıdığı, birlikte yaratıldıklarını, soulmate'i falan olduğunu zannediyor. bu duygu yoğunluğunun bir dışavurumu olsa gerek. -
eger klasik kitap halinden sıkıldıysaniz ntv yayinlarindan cikma cizgi romanini alabilirsiniz ( siz almayin arkadasiniza zorla hediye ettirin daha keyifli okunuyo denedim ise yariyor) -
çok ama çok abartılan bir eser ya da benim zekam yetmiyor. ikincisi dimi evet kesin -
!---- spoiler ----!
"suç, toplumsal düzenin bozukluklarına karşı bir protestodur."
!---- spoiler ----!