-
artık canımızın acıyacak dermanı kalmadı, sızlayacak yeri de yok. iflah olmaz bir et parçası olduk, en az gidenler kadar öldük biz de; her seferinde onlardan azalan, onlarda biten bizden de gitti, biliyorum. katledilmediysek daha, vurulmadıysak, sesimiz boğulmadıysa makûs talihimizden. bu toprakta, bu kirli havayı solumakta, bu insanların vicdanında yer alma/ma/kta, bizi öldürmeye çalışan bu avuçların içinde birer kısa çizgi olmamakta iyi talih yok. yaşamak, geride kalmak, izlemekte matah bir şey yok. tüm bu olanlarda güzel olan tek bir şey yok. tüm kötü ruhlar, burada asılı kalana kadar, iyi olan her şeyi gömmeye niyetliler çünkü. keşke, canımızdan koparıp alınanlar kadar güzel gülümseyebilseydik, keşke gazetelerin altında yatan biz olabilseydik. keşke. keşke hiç bilmeseydik, keşke hiç duymasaydık. keşke hiç yazmasaydık. her harf ihanet gibi ama susmak daha büyük bir terk ediş. doğru kelimeler de yok, hiç olmadı kelimeler doğru; doğruyu kimse hiçbir kelimede bulmadı. ne söylediğimden, neyi söylediğimden habersiz yazıyorum. ne hissedeceğimi bile bilmiyorum, neyi ıslatacağımı, neyi sileceğimi. kimin omzunda ağlayıp, hangi dize baş vuracağım? hangi adları ezbere alacağım, unutmayacağım; hangi hafıza beni en eskiye götürecek? bir şey söylemek istiyorum, birine, bir gökyüzüne, bir toprağa, bir şeye; buraya yazıyorum, anlamsız, içi boş. acının tarifi yok dediklerinde, en güzel aşı biz kaynatacağız dedik, siz dediniz. ölümün aşı yok. bu ülkede acısı var, yaşı yok. her cümle kendinden bihaber, çocuklardan bihaber, yazıyorum. özür dileyerek yazıyorum. bir bildiğiniz vardır diyorum, yoksa kolay değil. bir gün hesabını vura vura soracaksınız, bizden de, katilden de, gömenden de, unutandan da, toprağına çiçek koyandan da, çiçeğe su verenden de.
sorun ki anlamı olsun, ne olur sorun. o gün siz asılı kalın, güzel ellerinizde biz boğulalım. -
"münasip bir bağlantı hattı izleyerek şu noktaya varmaya takatim yok; kısa yoldan söyleyeyim: öyle bir yerde böyle bir katliam, devletin, en azından devlet içinden birilerinin bilgisi, göz yumması vs. olmaksızın gerçekleştirilemez. suruç'ta herhangi bir kimsenin, elinde o güçte bombayla, polisin, mit'in, daha bilmediğimiz bir sürü gizli devlet örgütünün dikkatini çekmeksizin dolaşması bile mümkün olamaz." diyor ümit kıvanç bugünkü yazısında.
yani lafı döndürüp dolaştırmaya gerek yok: 32 insanın yaşamını kaybettiği bu katliamda devletten şüphelenmemek için ya saf ya da kötü niyetli olmak gerekir. -
hayata, yaşadığımız coğrafyaya dair ne zaman umut yeşerse birileri gelip tecavüz ediyor, bazen en yakınımızdaki insanlar da bunu alkışlıyor. türkiye'den çekip gittikten sonra ortadoğulu muamelesi görmeyeceğimi bilsem.. -
alper sapan - eskişehir anarşi inisiyatifi üyesi
evrim deniz erol - muş
(mücahit erol)
hatice ezgi saadet - mimar sinan üniversitesi sanat tarihi öğrencisi
koray çapoğlu - trabzonsporlu, aktivist
okan pirinç - 1997 samandağ doğumlu
süleyman aksu - ingilizce öğretmeni - yüksekovalı
uğur özkan - sosyalist yeniden kuruluş partisi (sykp) üyesi - istanbul
ferdane kılıç - hdp parti meclisi üyesi
nartan kılıç - hdp parti meclisi üyesi ferdane kılıç'ın oğlu
yunus emre şen - ankara dil tarih coğrafya fakültesi (dtcf) öğrencisi - vanlı
mehmet ali barutçu - muş
çağdaş aydın - istanbul
cemil yıldız - 65 yaşında - istanbul - 2015 genel seçimlerinde hdp sinop milletvekili adayıydı.
duygu tuna - hdp maltepe ilçe eşbaşkanı
kasım deprem
ece dinç - esp kadıköy
alican vural - samsun
aydan ezgi şancı - samsun
cebrail günebakan - adana
büşra mete - esp istanbul
ismet şeker - oğlu mustafa can şeker, kobani'de işid'le savaşırken hayatını kaybetmişti.
murat yurtgül - arel üniversitesi öğrencisi
emrullah akhamur - arel üniversitesi öğrencisi
nazlı akyürek - kocaeli üniversitesi hukuk fakültesi öğrencisi
nazegül boyraz - istanbul gülsuyu mahallesi
erdal bozkurt - ardahan tutak
veysel özdemir - amed
dilek bozkurt
polen ünlü - istanbul
osman çiçek
nuran koçak - kocaeli üniversitesi hukuk fakültesi öğrencisi
tek tek fotoğraflarını atmak istiyordum isimlerinin yanına ama yüzlerine bakamıyorum. yakın zamanda yapabilirim umarım. -
bir ülkede hiç mi umut verici bir şey olmaz? olmuyor işte kardeşim. geri geri koşmayı alışkanlık edinmişiz adeta. bu ülkede çocuklar,gençler,aydın kişiler, üniversite öğrencileri, düşünce özgürlüğünü savunan bireyler, dil-din-ırk-cinsiyet cinayetleri işlendiği sürece ve bu devlet tarafından görmezden gelinip hatta alttan alta desteklendiği ki bazen açıkça katilin kendisi olduğu sürece aklı olan hiçbir bireyin umudu olmaz olamaz. meydanlarda tükürüklerini saça saça haktan hukuktan bahsedip "yapacağız edeceğiz" diyen bıyıklı dayılar kıçlarını kaşımaya devam ettikçe olan hep gençlere olacak.
32 fidan daha... -
barışı inşa etmeye giden gençlere şu an bangır bangır demokrasi diye yırtınan yobazların bir takım öfkeli gençleri ! tarafından yapılan katliamdır. yapanıda biliyoruz yaptıranıda alkış tutan itleride.zamanı geldiginde misli misli hesabı sorulacak . bogazda kafası kesilen mehmetçikle ankara, reyhanlı, suruç ..... unutursam kalbim kurusun.