before sunsetrise serisinin yönetmeni linklater'dan tek mekan filmlere alışılagelmiş bir yaklaşım.

film gorsel olarak 4 ögeden oluşuyor. 3 ana karakter ve 90 dakikaya ev sahipliği yapan otel odası. bunların yanında kayıt cihazı, boş bira kutuları, valiz ve perspektifi kapısıyla sınırlı 20. yüzyıl banyosu gibi yan karakterler var. hiçbiri ilgi çekici değil. kadraja giren en sıradışı şey odadaki iki adet çift kişilik yatak. hangi konfor anlayışına hizmet ettiği anlık sorgusu harici onun da ilgi çekici yanı yok.

tek görsel uyaran yine sunsetrise serisinin baş rol erkek oyuncusunun rol gereği sinir bozucu sırıtışı.

boş bira kutularının rol aldığı birkaç yakın boy çekim sahne hariç kamera hareketleri de heyecansız. hele hele yağlı milenyum surata zoomlayarak artan ivmeyle ardı sıra bir ona bir buna odaklanan dinamik sekanslar fazlasıyla yorucu ve tatsızdı.

geriye elde bir tek senaryo kalıyor. oyuncaklı bir senaryo. üç kişilik ahlak döngüsü. ilişkiler ağı fazlasıyla özensiz. karşılıklı gol pozisyonları, top bir o kalede bir bu kalede, sürekli el değişen ağırlık merkezi ve sürpriz gol. buna rağmen oldukça sıradan.

waking life gibi bir alt yapıya sahip linklater'ın amerikan kolej aşk üçgeni gibi laçka, piyasacı, magazinel, vıcık vıcık konuyu ele alıp, yenileşimci hiç bir diyalog ve kurgu sunmamasına oldukça şaşırdım. sorduğu sorular o kadar basit ki.

fazlasıyla sıkıcı film.