zamanın bir ileri bir geri, sonra tekrar iki ileri bir geri taşındığı; anlatıcının sürekli değiştiği, bazen belirsizleştiği; düz yazının giderek şiir hissi vermeye başladığı, “nakaratlı”, bol tekrarlı öyküleri sevenler kaçırmasın derim.

böyle öyküler, bana çok fazla şey söylüyor, anlayayım diye tekrar tekrar söylüyor, kelimelerin yerlerini değiştirerek söylüyor, hatta dayanamayıp bir de bağırarak söylüyormuş da, ben ondan çok uzak bir mesafe durduğumdan sanki onu bir türlü duyamıyormuşum hissi veriyor. haliyle, çok fazla keyif aldığım bir deneyim yaşamıyorum onlarla.

kitabın dili yoğun, ağır. varlık üzerine, olmak üzerine, kendilik üzerine söyledikleri var. "işkence" teması etrafında, karanlık öykülerden oluşan bu kitabın sait faik hikaye armağanı'na da layık görüldüğünü belirteyim.