-
yaklaşık 2 ay kadar oldu, sadece film seyredeceğimde açıyorum. geri kalanı tamamen bıraktım, çok bir şey kaybetmediğimi düşünüyorum. en azından bu 2 aylık süreçte kayıp hissetmedim. -
o kadar belgesel ve yabancı dizi kanalına ekstra para ödemişken asla yapamayacağım. sorun parasında değil elbette, özene bözene gittim belgesel kanalı aldım. animal planet kalp ben. -
2 yıldır yaptığım eylem. keyfi bırakmadım aslında. zaten izleyecek bir şey yok. istesem de açıp izleyemem yani. türk dizilerinden ne zevk alınır ki? oyunculuklar berbat, konular aynı, senaryolar 0-12 yaş, gereksiz yere upuzun ve 3 saatini alıyor. eksik kalsın. -
lisede yatılı olduğumdan bırakmak zorunda kaldığım eylem. hiç de ihtiyacını hissetmedim bir daha. fransaya dil için gittiğim zamanlarda bir öğretmenim vardı christophe adlı. evinde televizyon olmadığını, özellikle almadığını söylediğinde şaşırmıştım. bütün istediği her şeye laptopundan ulaştığını söyleyince aklıma yattı. ben de evim olursa çocuk yapana kadar televizyon almıycam. -
televizyon ne ayol! -
grand slams, euroleage, fransa bisiklet turu ilk aklıma gelen birkaç neden televizyon için. internetten de takip edilebilir bir çoğu tabi ama mesela caner eler'in yorumladığı bir tur varsa tv'den izlemek büyük keyif.
garip olan esas amacın tv seyretmek olması. tv'yi açıp, bakalım ne var neler seyredebilirim diye çabalamak. bir gezeyim bakalım internette neler var diye saatler harcamak da farksız. bir ritüel, hayatın olmazsa olmaz bir parçasıymış gibi.
genel olarak televizyonun aptal kutusu tabirini hak ettiği aşikar. burada kapitalizmin olduğu kadar siyasal algı yönetiminde en önemli enstrümanlardan biri olmasının da payı var.
televizyon konusunda aşağı yukarı herkesin hemfikir olduğunu varsaymakla birlikte aynı durumun internet ve basılı yayınlarda da geçerli olduğunu söylemek gerekiyor. sadece -özellikle internet için konuşuyorum- sermaye ve siyaset yeterince! işin içine girebilmiş değil, kısmen de olsa daha özgür bir görüntüsü var. ama bu durumun çok uzun süreceğinden şüpheliyim.
yani işin özü bahsi geçen her platform bizi yönetmek, idare etmek, uyutmak, kandırmak, harcamalarımızı yönlendirmek gibi bir sürü amaçla kullanılan ya da kullanılacak birer silah. önce faydası, güzellikleri verilir, insanlar alıştırılır^:uyuşturucu gibi^, sonra malum amaçlar için bize karşı kullanılır. insan aklı da burada devreye giriyor. tamamen kaçamayız belki ama yine o faydalı ve güzel olan kısmını mümkün olan en rasyonel şekilde çekip almayı deneyebiliriz. -
4 yıldır içinde bulunduğum eylem. ama bunu hangi sebepten yaptığınız önemli. sonuçta bugün evinizde digiturk ya da dsmart var ise, spor, belgesel, müzik kanalları vs izlediğimizi de itiraf etmeliyiz. yeter ki primetime illüzyondan uzak durulması kafi, ya da acun'dan. -
leyla ile mecnun yayından kaldırıldıktan sonra uyguladığım eylem -
çok uzun yıllar hiç tv izlemedim
öyle ki odamdaki tüplü örümcek bağlamıştı
sonra ne oldu bilmiyorum evdeki sessizliği bastırmak için tv açar oldum
izlediğim yok ha
tv açık olur ben kulaklığımı takar müzik dinlerim falan
geceleri bazen gece lambası yerine de kullanıyorum
uykudan uyanıp korkarsam kalkıp gece lambasını takmak yerine çekmeyen bir kanalı açıyorum
sanırım bir süre daha böyle gidecek bu
sonra yeniden bırakacağım -
alti,yedi ay once ben de biraktim bu mereti. ama şöyle bi durum var; bazen evimin yakinindaki bakkala gidince dikkat ettim, bana lazim olani alip hesabi odedikten sonra ben bildiğin televizyonu izlemeye basliyorum. o an hangi kanal hangi program hic farketmiyor ve bu olay bana bildigin eglenceli geliyor. hatta bazen mithat abi (benim bakkalin sahibi) izledigim programla ilgili bazi yorumlar yapiyor, ben o anda almak icin cikmadigim birkac parca daha aliyorum dukkandan, program uzerine muhabbet ediyoruz falan. soylemler ayni, genelde programlar eskiden bildigin programlar, kisaca alti ay once biraktim gibi ama ne var ki dukkandaki televizyonu izleyesim geliyor arkadas. desenki eve televizyon al, almam. ama orda izlerim.neyse bu sebeple mithat abi ile daha bi samimi oluyoruz. yakinda cayi koyar, açta bi ajanslari dinleyelim derim ben bizim bakkala.
onemli not: bakkallar candir, televizyonlari ufak ekrandir.