içimdeki sıkıntının arttığı ve bir şekilde ağlayarak kendimi rahatlatmak için sebep aradığım bir gece "ağlamaktan gözlerim kanadı çok duygusal bir fiiiilllmmm!" yorumlarına kanarak izleme gafletinde bulunduğum bir film. zor ağlayabildiğim için ciddi ciddi duygusal bir film olmalı. zorlama sıkıcı bir dram veya saçma sapan romantizm algısı sinirimi bozuyor. mesela kasımda aşk başkadır filminin özeti benim için; "madem kanserim ve ölüyorum neden etrafımdaki çirkin erkeklerle sevişip sevaba girmiyorum!" diyen bir kadının bu süreçte şans eseri yakışıklı bir erkekle tanışıp onunla da defalarca sevişerek mutlu bir sürtük olarak ölmesini konu alıyor.

bu filmse yurdumuzdaki apaçilerin batılı versiyonu olan bir dallamanın bir zengin kızını ayartmak için şekilden şekile girdiği iğrenç bir yapım.

"senin romantizm anlayışın ne arkadaşım? ruh hastası mısın amk yerinde?" diye soracak olursanız cevabım rocky 1 ve rocky 2 olur. rocky ile adrian arasındaki o romantik o gerçekçi duygusallığı hiç bir filmde bulamadım. yıllardır dönem dönem tekrar tekrar izlerim o iki filmi. aşk ve romantizm bu tarz filmlerdeki gibi yavşak yavşak triplerle birinin aklına girip bir anlık macera tutkusunun gazıyla yaşanan bir şey değildir. diyeceklerim bu kadar...