-
- izledim
- izlemek istiyorum
-
youreads puanı (8.83)
truman çok güzel bir adada yaşamaktadır... fakat bu ada, truman dışında her şeyin sahte olduğu bir ortamdır ve doğduğu günden itibaren devamlı olarak seyirciler tarafından izlenmiştir. truman, bunun hiç farkında olmaz, ta ki öldüğünü sandığı babasını görene dek.
-
izleyen herkese "acaba?" dedirten kült bir film.
benim en çok dikkatimi çeken nokta programdaki reklam uygulaması. sonuçta truman show da bir tv programı ve reklam alması gerekiyor, ancak kesintisiz yayınlandığı için de ürün yerleştirme yöntemi kullanılıyor.
!---- spoiler ----!
mesela adam karısıyla kavga ederken kadının durduk yere "bu müthiş çikolata kaplı mısır gevreğinden yemek istemez misin?" demesi ve adamın iyice sinirlenmesi falan komik sahneler.
!---- spoiler ----!
ayrıca jim carrey'nin sadece aptal komedilerde oynayan mimikli oyuncu olmadığını da gösteren filmdir. diğeri içinse (bkz: eternal sunshine of the spotless mind) -
insanı acaba ben hangi adanın truman'ıyım diye düşündüren, kafasına her an mikrofon düşebilirmiş gibi bir beklenti yaratan, distopik ama neşeli film. -
hani insanların "en sevdiğim renk", "en sevdiği şarkı" gibi şeyleri vardır ya, benim hiç öyle şeylerim olmadı ama her defasında "sence en mükemmel film?" dediklerinde the truman show diyorum.
!---- spoiler ----!
truman'ın dünyasını kontrol eden(aka tanrı) adamı hep steve jobs'a benzetmekteyim.
!---- spoiler ----! -
!---- spoiler ----!
filmdeki en önemli tartışma bir kişiyi sanal bir alemde yaşatmak ahlaki midir? yönetmenin cevabı ise net; gerçek dediğimiz de en az bunun kadar sanaldır.
bir de bu insan olmakla övünen filmlerde hep midemi bulandıran bir şey oluyor ama çözemedim. mesela burada film sonunda insan zafere ulaşıyor asla kilit altında tutulamiyor falan bir övünme hali var genel anlamda.
!---- spoiler ----! -
insan bazen acaba ben de böyle bir durumda mıyım diye soruyor bu filmi izledikten sonra^:swh^ -
zaman zaman yaşadığımı düşündüğüm durum. o kadar tekdüze, o kadar dakikası dakikasına aynı oluyor ki bazı şeyler, mesela diyorum büyükadaya gideceğim ama bir türlü kısmet olmuyor o vapura binmek... birini tanıyorum seviyorum vay be diyorum iyi arkadaşız, farklı bu insan. sonra hiç anlamadan uzaklaşıyor / uzaklaştırılıyor.... evet diyorum birazdan gökyüzünde bir kapı açılacak. ve çıkıp gideceğim. nereye olduğunu bile bilmeden... -
hayatımızdaki yöneten, yönetilen eksenini irdeleten ve özgür irademizi(!) düşündüren film.
!---- spoiler ----!
filmin sonunda yaratılan dünyadan çıkmaması filmin verdiği düşünceyi güçlendirebilir ve çok daha farklı yerlere çekebilirdi.
!---- spoiler ----! -
vakti zamanında bir ders kapsamında mekansal açıdan incelemeye çalıştığım filmdi. ama tabii ki mekanı oluşturan fiziksel sınırlardan ziyade psikolojik sınırların üstünde durmaya çalışmıştım. filmi o gözle izlemek daha keyif vericiydi.
*keep calm by escape to truman's beach*
ps:minimalist afiş çalışmaları da epey güzel;
(bkz: http://payload66.cargocollective.com/1/2/68997/3625084/84c9801d9824eebae80abbc7a793b449.jpg)
(bkz: http://orig11.deviantart.net/c9a4/f/2010/213/5/7/the_truman_show_by_mushir.jpg)
(bkz: https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/08/c6/2e/08c62e6167988dcb21bf5d14b06c3765.jpg) -
ya sadece ben gerçeksem ve benden başka her şey bir yalansa düşüncesinin yalnız tarafımca kafa yorulmuş bir mesele olmadığını farkettiğimde sevinmiştim. bu paradoks can sıkıcı bir boyuta ulaştığında rastgele bu filmi izlemiş olmam da ayrıca manidar.
bir de sempatiklikte sınır tanımayan bir başrolü vardır ki aşık ettirir kendine. (bkz: jim carrey) -
paranoyak insanları daha da paronoyaklaştıran film.
sıkışıp kaldığın dünyandan çıkmak için gerekli cesarete ve iradeye sahip misin?