vaktiyle hava harp okulundayken hey gidi günler ne güzel umutlarımız, hayallerimiz vardı. sonra o "gözümüzde çok büyüttüğümüz" birtakım "omzu kalabalıklar" kendisini var eden her şeye ihanet etti, her şeyi sattı, yok etti. şerefiyle dik durmak varken rahatı bozulmasın diye şerefsizlerin altına yattılar. hayallerimizi, umutlarımızı, her şeyimizi **ikip** attılar. bu kadar da olmaz dediğimiz neleri gördük, yaşadık, inanın sayısını unuttum. iki bin yıllık peygamber ocağı sayelerinde çay ocağından beter hale geldi.

en üzüldüğüm nokta ise bu güruhun istediklerini yapacak kabiliyete sahip olmayışıdır. karşımızdakiler zeki, plânlı hareket eden düşmanlar olsalardı zerre gam çekmezdim. bu angut tayfa sanmasın ki bu elde ettikleri kendi başarılarıdır. sizler, iki elinizle bir şeyi doğrultamayacak kadar kabiliyetsizsiniz. mağlup olduk çünkü o "çok güvendiğimiz" "omzu kalabalıklar" selam vereceğim diye sizin önünüzde öylesine eğildiler ki, omurgasızlıklarını fiilen de göstermiş oldular.

türbanlı bacılarıma da selamlar olsun. yalnız dikkat edin paraşütle atlarken o türban paraüşütünüze dolanıp başınıza iş açmasın. siyasi zafer kutlayacağım derken maazallah telef olursunuz sonra.