sonuçlar üzerinden düşünüldüğü için böyle. her şeyin son hali, sanki arka plandaki kuklacının mükemmel tasarımıymış gibi geliyor insana. masonlar, illuminati, üst akıl gibi gizli kuklacıların hatasız bir şekilde hayatı koordine ettiği düşünülür. aslında teorisyenin söylemek istediği şey şudur: "ben dahiyane bir şekilde kurgulanmış olan oyunun farkında olabilecek kadar mükemmelim."

sonraki aşama ise kendisini mehdi ya da mesih ilan etmesi olabilir.

fakat paranoya tüm topluma yayılmışsa tekrar totemlere dönülür. ilahlaşan lider/führer işe yarayabilir fakat çöküşü engelleyemez.

(bkz: paranoid şizofren)