-
bence garip olan merak etmek değil de merak etmemek.
şimdi bakıyorum, ismine ulaştığım en yaşlı dedem cemal, 1880' de doğmuş. acaba bu adam nasıl biriydi, hiç ona benziyor muyum?
acaba hiç köyünden dışarı çıktı mı, hiç kitap okudu mu ya da okuma yazma biliyor muydu?
sabah kahvaltıda ne yerdi mesela? malum o zamanlar nutella yok. acaba hiç aşık oldu mu, karısıyla nasıl evlendi, ona iltifat etmek için ne derdi?
evet şimdi hepsi birer isimden, tarihten ibaret ama onlar da insandı, üstelik sıradan insanlar da değillerdi atalarımız ninelerimiz onlar. belki back toplam the future serisindeki gibi aynı bize benziyorlardi.
imkanim olsa binlerce yıl öncesine kadar gidip tanımak isterdim. aynı şekilde yine imkanım olsa binlerce yıl sonrasındaki torunlarimi da tanımak isterdim.
hayat dediğimiz şey çok garip, nasıl basit görebiliyorlar şaşırıyorum... -
kahta rum'u olduğumu öğrenmemle sonüçlanan meraktir kale. bütün köye sikolatalar alazayim vre pasa mou, zito mıçezelos! -
sonunda öğrendim bizimkiler ikiyüz yıldır köyden çıkmamışlar. adeta orada evrimleşmiş bugüne gelmişler. yazıklar olsun, bari bı ilçeye mazot almaya gitseydiniz be. -
aslinda bu merak kucuk yaslarda basliyor. ilk okulda verilen aile agaci odevinde dededen sonrasini bilmeyen, dedesi koyde olan memur cocuklariydik. atalarini bilmek ne kadar onemli o yastaki cocugun kafasina odev olarak sokuluyordu. tarih derslerindeki boy ve soy agaclarinda kendini ait hissetme gerekliligiyle beraber bu merak dahada artiyor. hic unutmam lisede avsar soyundan geldigini soyleyen bir cocuk vardi. nerden biliyorsun dedigimde dedesinin dedesinden bahsederdi. cok havali bir durumdur bu dedesinden otesini bilmeyen icin. bilinc altina islenen bir atan kim nereden gelmis sorusuyla buyuyorsun ve cevrende bunu yucelten durumlar var. hangimiz sacma dizilerde filmlerde hic bilmedigi akrabasindan miras kalan karaktere ozenmedik. soy onemli, geldigin yer onemli, bu irk kotu, bu irk guzel, asil irk, hirsiz irk, xler pis kokar, yler yalancidir... liste uzar gider bu safsatalarla buyumus buyutulmus neslin soyunu merak etmesi kadar normal birsey yok. bizim neslimizi gectim tum dunyada boyledir. konusurken araya sikistirilmis atalarim avrupanin surasindan geldi vurgusu amerikan genclerinde vardir, testler ile genetik gecmisini ogrenmek isteyenlerin sayisi her gecen gun artiyor. bir cok dizi filmde bu konu isleniyor.
kisaca, insan merak ediyor :ddd -
geçenlerde romen yapımı bir film izledim; yine romanya’da geçen.
filmdeki ortamı, karakterleri;
“yahu, bu ne dağınıklık,
bu millet hep böyle varoş,
şu eşyaların serseriliğine bak, bizden beterler”
diye diye üç saat boyunca yermiştim.
velhasıl bir tarafın selanik göçmeni olduğunu biliyordum fakat anne tarafımın babasından itibaren hep romanya’da yaşadıklarını öğrenmem benim için vurgun oldu.
gerçi filmde yapılan “mamaliga” yemeğini istemsiz bir şekilde bilmem, özümü içimde hissettiğimin büyük bir göstergesi idi ama ben yine de sayıp-sövüp atalarıma haksızlık etme yolunu seçmişim.
şimdi e-devlet’ten rum çıkan canımla, pazar günü bir kiliseye gidip atalarıma yaptığım bu saygısızlığın günahını çıkaracağım. -
eskiden beri süre gelmiş bir soyağacımız var, rahmetli dedemin evinde buldum, devam da ettirdim. 1890'lara kadar biliyorum. e-devletteki açılırsa bir bakacağım tutacak mı. tutmazsa hangisi doğru olacak? devletinkine de ne kadar güvenilir bilemiyorum. çok da şey yapmamak lazım. -
bu hizmet ile ilgili bir başlık açılmamış ama buradan devam ettireyim, yeniden hizmete girmiş.
ben de heyecanlı heyecanlı girdim çünkü ailede de çok fazla bilen yok. ancak 1826’dan beri bolu’dan dışarı çıkmamış bir soy ağacımı görünce bütün hevesim kaçtı. kaç asır geçmiş, ulan biriniz bile mi göç etmez. bir ara sakarya’ya gidilmiş sonra geri aynı köye. neyse ki soyumuz bizimle birlikte farklı bir memleket gördü. hayırlısı. bu arada hep aynı isimler var, her doğana aynı isim verilmiş neredeyse. çok istikrarlı ancak vizyonsuzluk diz boyu:/
edit: elbette yazdıklarım latife. o devrin şartları vs. göz önüne alındığında gâyet normal istatistikler bunlar. aşırısı ya da aykırısı beklenemez çoğunlukla. -
baktım da benim dedelerim 1800lerden beri aynı şehirde durmuşlar. bu kadar şehrine bağlı bir aileden çıkıp dünyaya açılan böyle bir nesil nasıl geldi bilmiyorum. zaman değişiyor. -
çıkandan 2 nesil öncesini biliyoruz ama devletin kayıtlarında da kafkas kökenimiz çıktı. 1864 göçüyle gelmişiz demişlerdi. doğum tarihleri ve yerleri bu bilgiyi doğruluyor.
dedemin dedesi ve babaannesi kafkas, babamın dedesi, babaannesi(kafkas kökenli) ve babası balıkesir, babam zonguldak doğumlu. dedeme kadar şapsığlardan kız alan wubıhlar. kadın isimlerinde adigece var ama erkek isimleri müslüman isimleri. bilmem kaç nesil geriye sayma adetinde kolaylık olsun düşüncesiyle sanırım, gerçi benim iki adım var ama dedem hariç ben de dahil 2 isim dönüp duruyor. dedem en küçük erkek kardeş, abilerinden o'na sıra gelmemiş sanırım. kayıtlarda çıkanın öncesinde bizim kolda devam etmese de yan soylarda devam eden bir isim daha var.
80'lerin ortalarında başlayıp 90 ların ortalarına kadar uğraşan 2. göbekten bir kuzinim gezelim görelim tadında soyağacını yanlara doğru da genişleyerek çıkarmıştı. hatta kendi hazırladığı trnin ilk internet sitelerinden birinde arzı endam ediyordu ağacımız.
ürdün koluyla son temas çok eskilerde kaldı. dedemin yaşıtlarına kadar biliyoruz. sonrası bizim için karanlık.
balıkesir koluna sabah ekran görüntüsüyle mesaj attım. bakalım onlarda neler çıkmış.
annem ve babaannemin yedi sülale bartın çarşı. hatta annemin babaannesinin kolu mahalleyi bile değiştirmemiş. kalanlar hala aynı mahallede. 7 göbektir buradayız ama çok atalar dedelerde bir kol kastamonu derdi yaşlılar. 1900'lerin başında tekrar kastamonu'dan kız almışlar. kastamonu'nun bizimkilerin de ata dede meslekleri olan gemi yapan yerinden. ya orada kalan hısım akrabadandır ya da sektör içi bir evliliktir. 2. ihtimal daha kuvvetli çünkü kastamonu'nda ki kökenleri olarak başka bir sahil yerini söylerdi eskiler.
belgelerim elimde istanbul anadolu yakasında kastamonulular derneğine başvurmaya gidiyorum. -
merak ettim baktım sonuç: vizyonsuzluk aileden geliyormus.