-
bir tek bende mi var bu istek bilmiyorum ama kafamı yastığa koyunca böyle bir istek geliyor. dünyadan uzaklaşıyorum, zihnim berraklaşıyor. saf ve tertemiz bir düşünme haline giriyorum. ve sanki bunları yazıya dökmezsem kaybolacakmış gibi hissediyorum, nitekim sabah uyanınca kayboluyor da. ve böyle böyle yazarak güneşin doğuşunu buluyor insan. -
çok eskiden uyumadan önce yanıma kağıt kalem alıyordum. allah ne verdiyse dolduruyordum. sabah uyandığımda kağıt gizemli bir şekilde ortadan kayboluyordu. gece ben uyurken uzaylılar mı götürdü yoksa yatağımın altındaki karadeliğe mi düştü bilemiyorum. o yüzden artık buna bir son verdim. duştayken de yazma isteği geliyor biraz da onda şansımı deneyeceğim. ayrıca duştayken ve uyumadan önce gelen isteklerimin çoğu ortak. ikisinde de çok susamış oluyorum ya da çişim geliyor. bence ilham perisinin belirtileri bunlar. -
tam uyumayla uyanıklık arası beynin ve hayal gücünün en serbest olduğu dönemdir. uyumak üzereyken yapılmıştır en güzel besteler. uyumak üzereymen yazılmıştır en güzel şiirler. -
evet bende de var öyle bir istek, öyle bir hale geliyorum ki sanki yazsam roman haline gelecekmiş gibi -
bana genelde yürürken geliyor yazma istegi, sonra kendi kendime konusarak yürüyorum dagda bayirda, gören yok diye rahat rahat. hep sonradan aklima geliyor ses kaydi almak, hayiflaniyorum bak gitti yine her sey diye.