ihanetin böylesini tarih kabul etmez, kusardi demiş tarık buğra. ama kusmadı, malesef.

vatandaşına ihanet eden vatan, vatan değildir. hiç bir toprak parçası masum insanların kanından veya canından daha kıymetli değildir. tüm değerleri, kıymetleri gözyaşı ve kanlarla, cansız beden gibi yerin dibine sokan lanetli coğrafya. artık bana vatan değilsin. ne kendimi güvende hissettiğim, ne özgürlüklerimi yaşayabildiğim ne de geleceğe umutla bakabildigim bir yer değilsin. ne bir sevgi ne de bir aidiyet bıraktın yüreğimde. insanlığın olmadığı yerde sen neye yararsın? tarih senin ihanetini kabul eder, hatta kutsar ama ben etmem. daha tahammül edemem. sana hiç bir zaman kötülük yapmamış insanını nefessiz bırakmak kahramanlık değildir. ezilmiş, dışlanmış garibanlarını öldüren sana en çok zararı verenleri ödüllendiren eli kanlı hain sensin. doymadın mı bunca akan kana? artık, ne ben sana aidim, ne de sen bana aitsin. ne geçmişte kutsadigim kadar mukaddes, ne de uğruna ölünecek kadar cennetsin. lanetsin. kabussun. ama en kötüsü benim kaderimsin, kederimsin.
ben değil, asıl sen hainsin.