• okudum
    • okuyorum
    • okumak istiyorum
  • youreads puanı (8.99)
Yazar albert camus
yabancı - albert camus
konusu çok basittir. öyküdeki her şey çok kısa bir zaman aralığında olup biter. cezayir’de, bir rastlantı sonucu, bir arap’ı öldüren orta sınıftan bir fransız, mersault, kendisini adım adım ölüme götüren süreci kayıtsız biçimde izler. diğer kişilerin adı anılsa da, roman kahramanının adını bile öğrenemeyiz (burada kafka etkisinden söz edilebilir). camus’nün yabancısının yabancılaşmasını kendi ağzından şöyle aktarabiliriz; ‘yani bu işin benim dışımda görülüyor gibi bir hali vardı. her şey, ben karıştırılmaksızın olup bitiyordu, kaderim bana sorulmadan tayin olunuyordu (...) iyi düşününce söylenecek bir şeyim olmadığını anlamaktaydım. kendi kendimi seyrediyormuş gibi bir hisse kapıldım.’ kitapta, meursault'un topluma, kendine, ölümü bile kabul edebilecek kadar hayata , kısacası tüm varoluşa yabancılaşması yalın bir dille anlatılır.


  1. Marseault'u anlamaya çalışırken açıkçası empati kurmakta oldukça zorlandım. Çünkü kitapta nihilist etkiler görülmekle beraber bu gamsız pezevenk bir nihilist gibi değil de daha çok hayvani istek ve arzularla hareket eden bir canlı gibi duruyordu.
    Kendisi toplumun değer yargılarını "saçma" bulup oldukça yabancılaşmış ve insanlara sadece kendi heves ve arzularına uygun bir gözle bakmayı şiar edinmiş birisi.
    Ayrıca çok iki yüzlü bir karakter, öldürdüğü adamın hayatı hiç bir şekilde umurunda olmazken sıra ona geldiğinde içten içe fazladan yaşacağı bir kaç yıllık hayatın derdine düşmesi hiç samimi gelmedi.
    Bu noktada bir bakteriyle arasındaki fark üremeyi aklına bile getirmemesi diyebilirim.

    Sonuç olarak yazarın tipik avrupalı gibi o zamanlarda revaçta olan "güçlü olan haklıdır" mottosuyla hareket eden kendilerini diğer her şeyden üstün tutan sömürgeci kafasıyla yazdığını düşünüyorum ve genel olarak abartılmış olduğu kanısındayım ama yine de okuyun derim kitaba daldıkça aynı oranda kalbinizin nasıl "katılaştığını" farkettirmesi açısından güzel bir eser.

    !---- spoiler ----!

    romanın en çarpıcı yanı mahkemenin mersault'u yargılarken bir arabı öldürmesi yüzünden değil de asıl olarak annesi'nin cenazesinde ağlamayışı yani topluma "yabancılaşması" yüzünden idama mahkum etmesiydi.

    !---- spoiler ----!