1. cem adrian iyi anlatmıştır, yalnızlık adlı şarkısında.
  2. insan bazen tam olarak nerede olduğunu bilemiyor. üzülüyor muusun yoksa pek umrunda değil mi söyleyemezsin.yalnızlık insanı keskinleştiriyor sanıyordum ama öyle değilmiş onu öğrendim. sakince durup önüne yahut tavana bakıyorsun pek de bir şey düşünmeden.uçlu kalemin kağıtta çıkardığı sesleri duyuyorsun. garip aşk şarkıları dinliyorsun.sigara içiyorsun alkol alıp saçma sapan şeyler yazıyorsun. tembelsen biraz bir şeyler izliyorsun. zor mu dersen, pek değil. alışmak meselesi var. alışırsan aslında gayet normal. normallik öven bir insan görürseniz bilin ki yalnızdır.

    bir şeyler düşünürken çok da bir şeyler düşünmüyor aslında yalnız. çişim var diyor çişi varsa.sonra da gidiyor çiş yapmaya.birasını bitiriyor sonra yenisini açıyor. derdi ne yalnızın peki? yalnız olmak mı?yalnız olup buna gocunmamak ama aynı zamanda da yalnız olmamak istemek mi? peki kim olsun senin arkadaşın yalnız? kimi istersin beraber içmek için? ya o hayranı olduğun büyük yazarı yahut sana o güzel günleri yaşatan eski sevgilini,ha? ya da kimseyi? belki de yalnızsındır çünkü yalnız olmayı istemişsindir? yoksa kimse çağırmadığı için mi yalnızsın? ne dinlemek istersin yalnız? hiçbir şey?

    seçilmiş zavallılıkla nasıl savaşacağız yalnız? yardım istemezsen sana nasıl yardım edeceğiz? kim kurtarsın seni yalnız? kimse? peki toplumdan ne istiyorsun yalnız ? ötekilerle derdin ne senin?
    gizeh
  3. yalniz kaldınız sanırsınız,
    biliyorum.
    yalnız bırakılmışsınız,
    biliyorum.
    ötesi yok.


    ötesi var:
    yalnızlık
    müziğin bile seni dinlemesidir.
    yalnızlık
    insanın kendine mektup yazması
    ve dönüp-dönüp onu okuması
    yalnızlığın da ötesidir.
    (bkz: özdemir asaf)
  4. yalnızlık iyi de birbaşınalık çok kötü be.
  5. ben bir şey demeyim de nietzsche desin benim yerime:
    "ama karşına çıkabilecek en kötü düşman her zaman sen kendin olacaksın; sen kendin pusuda bekleyeceksin kendini mağaralarda ve ormanlarda.
    yalnız kişi, kendin gidiyorsun kendine giden yolda! ve senden geçiyor yolun ve senin yedi şeytanından!
    kendine karşı bir zındık olacaksın. bir cadı, bir kâhin, bir deli, bir kuşkucu, bir uğursuz ve bir alçak olacaksın.
    kendini yakmak istemelisin kendi ateşinde: nasıl yeniden doğmak isteyebilirsin ki önce kül olmadan?
    yalnız kişi, yaratanın yolundan gidiyorsun: bir tanrı yaratmak istiyorsun kendine yedi şeytanından!
    yalnız kişi, sevenin yolundan gidiyorsun: kendini seviyorsun sen ve bu yüzden aşağılıyorsun kendini, ancak sevenlerin aşağılayabildiği gibi.
    yaratmak ister seven kişi, aşağıladığı için! sevdiğini aşağılamak zorunda olmayan ne anlar ki aşktan?
    aşkınla git yalnızlaşmana ve yaratışınla git, kardeşim; adalet ancak çok sonra aksayarak gelecektir arkandan.
    benim gözyaşlarımla git yalnızlaşmana, kardeşim. severim kendinin ötesindekini yaratmak isteyeni ve böylece yok olanı.
    böyle söyledi zerdüşt”
  6. tercih edileni paha biçilemezken maruz bırakılanı kahreder.
    one
  7. yalnizlik nedir? kalabalik icinde yalniz olmak midir ? yoksa tek basina kalmak mi yalnizliktir. tek basina muzik dinlemek , kitap okumak , sosyal medyada takilmak , deniz kenarinda ormanda tek basina yurumek yalnizliga dahil edilmemelidir. cevremizde ki butun bireyler kalici degildir. ama biz kaliciyiz. kendimize vakit ayirirsak yalniz sayilmayiz arkadasimiz biz oluruz. her gece dertlerimizi kendimize anlatiriz. kendi kendimize hayaller kurariz.
  8. bir bakıma güzeldir.yalnizlik beraberinde getirdiği sessizlikle insanı bazı şeyleri sorgulamaya, daha doğru karar vermeye iter.hem unutulmamalıdır ki en güzel şiirler yalnız şairlerin kaleminden çıkar.ha bu tabii ki her zaman geçerli değil ama yalnızlıktan çok kez faydalandım o yüzden hakkını yiyemem.
  9. kendinin farkında olan insanlar için güç demektir.erdemli olmaya en yaklaşılan andır.insanın kendini sorgulaması için yegane fırsattır.kalabalıklar içinde gökyüzüne yükselirsin, bakarsın yeryüzüne, içindekilere, izlersin onları, algıların son derece açıktır, görürsün, duyarsın, hissedersin aşağıdakilerin sahte gözyaşlarını, sahte gülümsemelerini, kıskançlıklarını, bencilliklerini.kafana taktığın, seni yalnızlaştıran insanların aslında ne olduklarını, kıymetlerini anlarsın ve yukarıdan bakıldığında ne derecede gülünç olduklarına şahitlik edersin.onlardan biri olmamaya söz verirsin kendine.sonra inersin yeryüzüne ama unutamazsın o gökyüzünü.kendine çıkardığın derslerle teşekkür ederek,gülümseyerek veda edersin geçmişine.koşmaya devam edersin önüne çıkabilecek engellere bağışıklık kazanmış biçimde.