-
- okudum
- okuyorum
- okumak istiyorum
-
youreads puanı (10.00)
on yıl boyunca tasarlanan, iki yılda yazılan, belki bir günde bir solukta okunacak, belki bir haftada hazmedilemeyecek, herkesin istediğini bulabileceği bir yapıt olan yaşam kullanma kılavuzu düzensiz büyük bir düzen ya da son derece düzenli bir düzensizlik... yani yaşamın kendisi... edebiyat türleri açısından sınıflandırılması oldukça zor bir yapıt... betimlemeler, sıradan öyküler, olağanüstü yazgılar, kataloglar, bilgelik dolu egzotik olaylar, mükemmel biçimde tasarlanmış cinayetler, karanlık kara büyüler, mucize bir eski kitap, bir seyahat kitabı, kapsamlı bir sözlük, şefkatin hiç eksik olmadığı bir ironi... perec'in her şeyi tıkıştırdığı bu kitap büyük bir yapboz! kaba güldürüyle atbaşı giden barok bir gerçekçilik!
paris'te kuşaklara yayılan kiracıları ve sahipleriyle bir bina... bunların parça parça, kat kat yaşamları, kimi zaman ayrıntılarla, bir yığın gereksiz şeyle birlikte ve de gerçek öyküleriyle anlatılıyor. bu romanda bir servis merdiveninin, bir asansörün bile tarihi vardır. bunların tümü bir yapboz oluşturur ama bir yapboz hiçbir zaman onu oluşturan unsurların tek tek irdelenmesiyle anlaşılamaz ve parçaların tümü yapbozun nihai amacı konusunda hiçbir fikir vermez. her parça için gerçekten olası tek bir yer mi vardır? perec hesapları ve kuralları olan bir yazar olmasına rağmen okuyucuyu kesinlikle rahatsız etmez!
şaşırtıcı, olağanüstü bir çağdaş romanın bilinçli, sistemli bir biçimde örüldüğü bu binaya girmek dünya seyahati yapmaktır! başınız dönecektir belki ama roman bittiğinde çok hafiflemiş hissedeceksiniz kendinizi.
-
yaşam kullanma kılavuzu, nasıl açıklanabilir bilinmez ancak; georges perec'in 1833 ve 1974'e kadar bir binada oturan insanları ve onlardan önce oturmuş olan insanları, satrançtaki bir atın tüm olası hareketlerine göre matematiksel bir düzenin içine oturtarak onlarca hikaye anlattığı, entelektüel birikimini ve zekasını konuşturduğu oulipo edebiyat hareketinin en önemli başyapıtı.
kitap bartlebooth karakterinin "sonsuz ve geçici olanı arıyorum" gayesiyle ilerlediği bir yolculuğu merkez alır. bartlebooth öyle ki dünyayı gemiyle dolaşarak onca deniz manzarasını resmeder. ve bunların yapboz gaspart winkler'ın kusursuz sanatıyla yapboz haline getirmesini sağlar. aynı binada yaşayan bu onca insanın kesişen yazgıları, perec'in odaların içini fotoğraf çekercesine tasvirleri okura 'bakmasını' söyler. okur nesnelerin eksiksiz betimlemelerine dikkat kesilirken perec okura dahi hissettirmeden o nesnenin, o odanın veya odadaki kişinin bir hikayesini okura ulaştırır.
ve onca hikaye binadaki insanların yalnızlığının aksine o kadar kalabalıklaşır ki son sayfayı da kapadığınızda kendi hikayenizi merak eder durursunuz.