yaşamak için sebepler



  1. filmin sonunu merak etmek.
    mnb
  2. eylemsizlik prensibinden dolayı.
    doğduk (bkz: itici kuvvet) , yaşıyoruz (bkz: hareket hali) ve bu hareketi koruma eğilimi gösteriyoruz.
    tabi bir kuvvet tarafından (bkz: ölümcül darbe) etkileninceye kadar...
  3. annem. ondan önce ölürsem çok üzülür o. yaşayamaz üzüntüsünden. önce o sonra ben
  4. işten döndüğünüzde koşup size sarılan oğlunuz.
  5. doğumla başlayan sancılı bir süreçtir yaşamak. bu süreci anlamlı kılan yaşamın içinin doldurulmasıdır bence. yaşlanmak ve yaşamak aynı şey değildir nitekim. günlerine insan olmak adına, bilinçlenmek, gelişmek ve geliştirmek adına bir şey katamıyorsa yaşıyorum dememeli insan. uzadıkça kısalan ömrün ne kıymeti kalır, bir başkasının gözlerindeki ışıltıya sebep olamadıkça?
  6. depresyon tedavisi görmüş biri olarak bu süreçten sonra bir cevabım olacağını düşünebilirsiniz ama;
    (bkz: bilemiyorum altan bilemiyorum)
  7. bırakacağım sevdiklerimi bir daha görememek korkusu.
    ölümün ne olduğunu biliyorum ancak daha önce hiç ölmedim ^:evet çok garip :p^ dolayısıyla onları görüp göremeyeceğimden emin değilim. göremezsem diye ölmemeyi tercih ediyorum.
  8. "yaşamak şakaya gelmez,
    büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
    bir sincap gibi mesela,
    yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
    yani bütün işin gücün yaşamak olacak.

    yaşamayı ciddiye alacaksın,
    yani o derecede, öylesine ki,
    mesela, kolların bağlı arkadan, sırtın duvarda,
    yahut kocaman gözlüklerin,
    beyaz gömleğinle labaratuarda,
    insanlar için ölebileceksin,
    hem de yüzünü bile görmediğin insanlar için,
    hem de hiç kimse seni buna zorlamamışken,
    hem de en güzel en gerçek şeyin
    yaşamak olduğunu bildiğin halde.

    yani, öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
    yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
    hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
    ölmekten korktuğun halde ölüme inanmadığın için,
    yaşamak yanı ağır bastığından. "

    nazım hikmet / 1947
  9. sevdiğim kadar sevileceğim umudu, kardeşimin güzel günleri ve dünyada daha çok iz bırakabilmek.
  10. annem çok üzülür gidersem. ne o dayanabilir benim gitmeme ne ben onun üzülmesine dayanabilirim.