film özal döneminde geçtiği için mi bilmem, klasik bir mutlu sonu yok. evet, yoksul film boyunca kendisini ezen patronunu kovdurup yerine oturuyor ama o kadar. dahası, yeni çırağına aynı süleyman'dan gördüğü muameleyi yapıyor, bu açıdan "ah ah şaban, sana ne oldu böyle" dedirtebilir. zaten birçok listede "en kötü şaban filmleri" arasında sayılması bundan olsa gerek...

ayrıca filmi çiçek abbas'a benzetmek çok olası. ama çiçek abbas'ın karikatürizeliği yok, çok daha gerçekçi.

!---- spoiler ----!

kötü adamdan intikam almak için sevgilisini elinden almak, onu kahvede rezil etmek gibi abbas'ın yöntemleri filmlerde olur. yoksul'un süleyman'dan aldığı intikamsa daha gerçekçidir: borsacı kerim bey'le arayı iyi tutup süleyman kovulunca onun yerini almak. gerçi yine kazık yemiş, yarı yarıya ortaklık vaat eden kerim bey sonunda %30'a razı etmiştir ama olsun. yoksul başka ne yapabilir ki? en fazla süleyman'ı vurabilir...

* abbas şakir'den intikam almakla yetinmez, sevdiği kızı da (şakir'in nişanlısı) alır. yoksul ise sevdiği kızdan dahi kazık yer.

* çiçek abbas tam bir mahalle ortamında herkesin iyiden yana olduğu bir yerde geçer. abbas'ı intikamında yalnız bırakmazlar, şakir'in kız kardeşi ve muavini bile abbas'tan yana çıkar. yoksul ise yalnızdır. gerçi artık büyük vizyoner özal dönemi olduğundan herkes yalnızdır...

!---- spoiler ----!

ayrıca 80'lerde altın çağını yaşayan arabesk müziğin o dönemki isimlerini de film boyunca duyarız. müziğin babalarından orhan gencebay sadece bir sahnede duyulurken, ferdi tayfur ve müslüm gürses'e hiç denk gelmedim. o yılların prensleri ibrahim tatlıses, ümit besen, arif susam, coşkun sabah gibi isimlerse sürekli arka fonda duyulmakta...