-
az samimi arkadaşıma otobüste denk gelmişim, yol boyu ne muhabbet edebiliyor ne de müzik dinleyebiliyor gibiyim. etrafa boş gözlerle bakıyorum, şarkılarımı içimden söylüyorum, arada yapılan esprilere zoraki gülüyorum. ya ikimizden biri insin ya da muhabbet edelim yol böyle geçmez. -
kimsenin beni zerre umursamamasına rağmen umursanıyorum gibi davranılıyor. onlar için tek anlamım yanlarında birinin olması, yalnızlıklarını gidermem. evcil hayvanların bile yapabileceği bir görevi üstleniyorum resmen. arada insan olmanın farklarını hissettiren çok az kişi var. ve o kişiler dışında evrendeki her atomdan tek tek nefret ediyorum. ne istediğim sorulmuyor sonra neden istemedin deniyor, benimle yapılan planlar hiç yapılmamış gibi davranılıyor. karşı çıktığım bir şeyin sebebi asla sorulmuyor ve dediklerim dinlenilmiyor. hatta ara ara salakmışım gibi davranılıyor. bense tüm bunlardan uzaklaşıp kendi kendime gitar çalıp şarkılar söylemek, bir şeyler çizmek bir şeyler yazmak istiyorum. sadece beni umursayan insanlar için. başka kimse için değil. bir insan, siz ne yaparsanız yapın hayatınızda olmaya devam edecek diye istediğinizi yapamazsınız. bunun farkına varın. kendinizi değerli görmekten vazgeçin. nezaketen bile gülümsemeyi canım istemiyor.