sabah akşam sabah akşam , geçer zannederek başlamıştım halbuki bu yola.
yol gidiyor , yuvarlanarak hem de. ama ben hep burada kalıyorum. yuvarlanan ben değilim de yolun kendisi. düz gitsin istedim ama çoğu zaman yuvarlak zaten başıma gelenler.bazen keskin köşeli. yuvarlaklık darlıyor bir süre sonra. düz insanım ne de olsa. o bazenleri özlüyorum. hayallerim vardı sahi ne oldu onlara.o köşeyi ne zaman göreceğim ey yol. azcık düzel.