yaşamanı akla uydurman gerekir,
ama bilmezsin akla uygun olan nedir;
bereket eli çabuktur zaman usta’nın,
başına vura vura sana da öğretir.

* * *

akıl bu kadehi övdükçe över;
alnından sevgiyle öptükçe öper;
zaman usta’ysa bu canım nesneyi
hem yapar hem kırıp bin parça eder.

* * *

her sabah yeni bir gün doğarken,
bir gün de eksilir ömürden;
her şafak bir hırsız gibidir
elinde bir fenerle gelen.

* * *

ey zaman, bilmez misin ettiğin kötülükleri?
sana düşer azapların, tövbelerin beteri.
alçakları besler, yoksulları ezer durursun:
ya bunak bir ihtiyarsın, ya da eşeğin biri