burada profilimde görüp dikkatimi çeken deyim...
''eksileme'' işinin, youreads jargonundaki nayif bir tanımlaması.
henüz buraları yeni yeni keşfetmeye çalışan bizim gibi yeni kullanıcılar için, dikkat çekici bir jargon.
o halde, deyimin nereden geldiğini, nereye gittiğine değinelim;
yar ve zülüfe dokunmak?
sevgili arkadaşlar aslında her şeyin başladığı yer, sevgili tribidir.

adamın biri sevgilisinin yüzüne doğru inen bukle bukle zülüflerine iltifat etmek istemiş, ''ipek zülüflü yarim'' demiş..
sevgili ise alıngan bir biçimde; ''demek benim zülüfler ipek gibi cansız görünüyor öyle mi'' diye trip atmış.

gene bir gün rüzgarlı bir zamanda buluşmuş sevgililer. rüzgar sevgilinin zülüflerini dağıtıyormuş
delikanlı; 'bre rüzgar neden dağıtırsın sevgilinin zülüflerini demiş''
sevgili; ''rüzgarı bahane edip, benim saçıma dağınık dedin'' diye trip atmış.

bu sebeple, genç artık sevgilinin tribinin korkusundan, zülüf kelimesini ağzına almamaya başlamış çünkü; “ne desem zülf-i-yare dokunuyor” diye düşünmeye başlamış.

bu deyimin hikayesi kısaca bu, anlamı ise; gücendirmek, darılmasına yol açmak, ''hassas meselelere değinmek'' anlamına gelir.
genelde karikatürler için kullanılır. çünkü mizah, otoriteye direnerek dokundurma sanatıdır. ve zülfiyare dokunur.
gerçekten çok naif bir tanımlama değil mi? çok sevdim.