ya kimse demiyor ki bu çocuğun imtihanı olması gerekiyordu, bu olayın suçlularını cezalandırmayalım. ilahi adaleti istemek, dünyevi adaleti gereksiz kılmıyor.
şimdi bu olay kesin olarak yaşandı, o çocuğun başına bunlar geldi, artık bunu değiştirmek gibi bir ihtimal yok; o zaman iki seçenek ortaya çıkıyor.
1-tanrı yok; bu suçu işleyen o iğrenç varlık bu dünyada aldığı ve asla suçunun bedelini ödetmeyen bir ceza ile kalacak, üç yaşında vefat eden çocuk için ise her şey bitti, o çocuğun varlığı tümüyle yok oldu.
2-tanrı var; suçu işleyen o iğrenç varlık ilahi bir adalet ölçüsünde hakettiğin cezayı bulacak, o hiç haketmediği şeyleri yaşayan küçücük çocuk şimdi çok daha iyi bir yerde.
bu insanlar 'eğer tanrı varsa bu kadar çok kötülük niye var? niye bunları engellemiyor?' diye düşünmüyor mu sanıyorsunuz? fakat yaşanıyor arkadaşım, dünyada bir sürü kötülük bir sürü haksızlık yaşanıyor. ben tanrı var desem de yaşanıyor, yok desem de yaşanıyor. ve bunu engellemek için elimizden hiçbir şey gelmiyor. e bu durumda ikinci seçeneği seçtiğim; 'tamam ben değiştiremiyorum, fakat umarım bunların karşılığını verecek, kimsenin suçunun yanına kalmamasını sağlayacak bir tanrı vardır' diye düşündüğüm için beni suçlayamazsın. sana ilk seçenek daha mantıklı gelmiş olabilir, bunu yargılamak benim haddime değil. fakat beni yargılamak da senin haddine değil.