umut en acı verici işkencedir.
insan daima gelecekte daha iyi koşulların kendini beklediği umudu ile yaşar. her zaman gelecekte yaşanacak büyük bir olayın kahramanlarından biri olacağı düşüncesi, umudu onu diğer insanlardan farklı olduğunu konusunda kendini motive etmesi için yeterlidir.
insan acınasıdir bu haliyle.

mutlak umutsuz insana intihar etmekten başka bir çözüm yolu yoktur. çünkü dünya - bu subjektiflik kapsamda- acılar çektiren bir cehennemden fazlası değildir. umutsuz kalmak, umut edememek size bu cehennemden çıkış bileti verir.
bu dünyadan ise ölüm dışında bir çıkış yoktur rasyonel akıl için.