bir rivayete göre, bütün kalbi kırık aşkların yolu en az bir kere ankaradan geçmiştir.

bende de bunlardan bir tane var; içinde hacettepe, çiğdem ve tren garı içeren. sözde kavurucu yaz sıcağının ortasında ankara soğuğunu hissettiğim. geriye dönüp bakınca, yaşamam gereken bir serinlik duyduğum.

belki de bundandı soğuk iklimleri sevmemem.
belki de ayrılıklar ankara'da başka güzeldi.

belki en doğru karardı ilk şarabımı ankara'da içmemem.

kim ne derse desin, tüm o cezbedici griliğiyle beraber, bir hüzün şehridir ankara.