iddia edilenin aksine "inancsizlik da bir inanc" degildir (#10296) . inancsiz bir kisi her an saldiriya hazir bir kaplan gibi pencelerini cikarmis beklemektedir surekli. inananlar inandiklari şeylere toz kondurmaz, sorgulanmasina tahammul edemezken, inancsizlar 2+2 isleminin sonucunu soylerken bile ezberden "4" demez, icinde bulunulan sartlarin farkli bir sonuc getirmesi ihtimalini gozden gecirir de ona gore cevap verir.

inanc sistemleri once sarsilmaz bir kabullenme gerektirir. o yuzden imanin sartlari diye bir sey var ya zaten. oysa inancsizlik oyle birseydir ki, "acaba"lar, "lan yoksa" lar durmadan doner dusunce dunyasinda. zaman gelir, "hic birseye inanmiyorum diyorum ama bu dedigime kendim inaniyor muyum?" diye icinden cikilmaz dongulerde bulursun kendini.

inanclarin gerektirdigi malum sartlarin aksine, inancsizlik sadece calisan bir beyin gerektirir.

o yuzden belki de, zordur inancsiz olmak...