türkçe'ye "yedinci mühür" adıyla çevrilen 1957 yapımı bir ingmar bergman başyapıtı. vebanın kol gezdiği bir dönemde yaşayan bir şövalyenin tanrının hükmüne karşı verdiği mücadelenin ve inancını kaybetmesinin anlatıldığı film, aslında bir çeşit yol filmidir denebilir. bu yol boyunca yaveri, bir tiyatro kumpanyası, bir rahip, kaçak bir kadın ve kocası da şövalyeye eşlik eder. şövalye umarsızca ölümün gazabını yağdırmadığı bir yer arar, yanındaki yaverinin aksine içten içe o'na inanmak ister. ancak veba öyle etkilidir, ölüm öyle kaçınılmazdır ki, şövalye de artık kaderine razı olmaya başlamıştır. yalnız ona göre tek bir çıkar yol vardır; ölümle satranç oynayıp, onu yenmek. peki hile yapıp yapmadığından emin olmadan ölümü yenebilmek ne kadar mümkündür?

bu, tanrı, ölüm ve varoluş üzerine yapılmış en çarpıcı filmlerden birinde, andrei tarkovsky'i dahi etkileyen görsellik, filmin ve bergman'ın izleyiciye bir diğer numarasıdır.