bence bu bir kac kategoriye ayrilmali.

1) zorunluluktan yapanlar : bu gruptaki erkeklerimiz, muhtemelen ilk eve cikma asamasinda disarda bir kac öğün yedikten sonra ufak bir matematiksel hesapla ayin ortasini dahi getiremeyeceklerini anlayinca, 1 liraya aldiklari makarna ve bir kac yumurtanin da doyurma gorevini layikiyla yerine getirdigini kesfedince, yemek pisirme hayatina baslayan, ve zamanla ayni seyi yemek olmasin diye envai cesit "yenilebilir" makarna sosu deneyerek ( en son patlicanlisina denk geldim, ölüyoduk) maksimum varyasyonlara ulasan % 90ini ogrenci arkadaslarimizin olusturdugu gruptur.

2) arada bir zevk olsun diye mutfaga giren erkekler: bu gruptaki arkadaslarimiz, genellikle zor pisirilen "havalı" bir kac yemek ezberlemis ve de eve cagirdiklari karsi cins arkadaslarini etkileme cabasinda olurlar. zevk de zaten yemek sonrasinda gelir. (bkz: ouuuv ne kadannn da marifetli bi erkekkk)

3) meslek olarak yemek yapan erkek: bence en merti bu gruptaki erkeklerdir. luks bir restoranda ordegin bir yerlerine portakal koyup sunan da ascidir, esnaf lokantasinda kuru fasulye pilav yapan adam da. ikisi de para icin yaparlar bunu.

4) karisinin yaptigi yemekleri begenmedigi icin mutfaga giren erkek : bu kategorideki erkekler arasindan bazilari tongaya dusmustur. bazi kadinlar bilerek lezzetsiz yemek yapar ki yemek isini kocalari halletsin. koca tuzluysa disardan soyler degilse onlugu baglar kendi girer. tabi burda adam da uyaniklik edip lezzetsiz yemek yapmali ki kadin da bu isten vazgecip, sen zahmet etme hayatim diyerek dogustan ogrendigi yemek yapabilme kabiliyetiyle mutfakta harikalar yaratsin ve mesut hayatlarina devam etsinler.

5)karisinin, ev arkadasinin, partnerinin yukunu hafifletmek icin mutfaga giren erkek: bu kategorideki adami bulursaniz evlenin, fedakar erkek pek kalmadi.