"korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak
sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak"

bu kısmı yalnızca vatanseverlik veya milli duygularla değil, içten, samimi ve henüz çözemediğim duygusal bir bağlantıyla da seviyorum.

ne güzel bir adammış mehmet akif ersoy...