sil gözlerinden yaşları, bahar çabuk kaçar
arama kalpte vefa, yalnız sende yaşar
uzat ellerini ufka, gidenlerden kim var
kim anlar derdinden, ateş düştüğü yeri yakar.

gözlerin çakmak çakmak, dudakların kuru pınar
ahla dertle de dolular dertli olanlar ağlar
kaderde her şey var gülen de gülmeyen de ağlar
kim anlar derdinden, ateş düştüğü yeri yakar

bir gün görürsün hayatın hayal olmuş akar
güneş ufkunda yine taze yine öyle açar
hayat böyledir dostum hep günleri böyle doğar
kim anlar derdinden, ateş düştüğü yeri yakar.