sır, gizli şey demektir. tasavvuf çevrelerinde ve özellikle mevlevîlikte, bu kelimenin sırlamak şeklinde fiil yapılmış hâli sıkça kullanılır. sırlamak, "kapamak, örtmek, ses ve hava akımına müsaade etmeyecek derecede bir yere gizlemek" anlamına gelir. nitekim mevleviler, kapıyı yahut penceri kapa yerine, "sırla, şirret" derler. sırlamak ve sırlanmak ise gömülmek, ölünün gömülmesi anlamında kullanılır. falanca kişiyi sırladık, filân zat sırroldu, gibi.
kelimenin bu kullanılışı, ölen bir kişi sorulduğunda ise, "sırra kadem bastı!" şeklinde cevaba dönüşür. kadem basmak, adım atmak, gitmek, demeye gelir. deyimin dilimizde yaşıyor olması çoktandır ortalıkta görünmeyen, yahut birilerinden kaçarak kendisini gizleyen kişiler hakkında kullanılmasından dolayıdır.

kaynak iki dirhem bir çekirdek