yiğitliği dillerde dolaşan, mert, irikıyım, kaşı-gözü eli-yüzü düzgün bir bodrum delikanlısı varmış, adı halil’miş. herkesin yüreğini sızlatan türkünün dilden dile dolaştığı dönemlerde, yerli halkın geçimini sağlaması oldukça güçmüş. bu nedenle de halil, kimseye zarar vermeksizin sadece ekmek parası kazanmak için kaçakçılıkla uğraşıp, yaşamını sürdürüyormuş. yaptığı iş ise, en yakın dostu ibrahim çavuş ile memleketindeki tütünleri, yunan adalarına taşımak, dönüşte uzo rakısı, kahve ve kanyak gibi şeyler getirmekmiş. bitez yalısı’nda oturan, güzelliği dillere destan çakır gülsüm adında biri varmış. tüm yöre halkı, bu iki sevilen kişiyi birbirlerine yakıştırırmış. zaten onların kalbi de birbirlerine aitmiş. bir de astığı astık, kestiği kestik, “çerkez kaymakam” olarak bilinen “bodrum kaymakamı” varmış ki, halk arasında “kalleş kaymakam” olarak bilinen bu adam da aynı halil gibi gülsüm’e aşıkmış. kimilerine göre aynı sevdadan yola çıkarak, kimilerine göre kaymakamın yalakaları “efe halil’i yakala, gülsüm’ü kendine al, adın şanın yayılsın” şişirmeleriyle başlamış bu öykü. yiğit halil ve can dostu ibrahim çavuş, kaçak malları yükleyerek, yine yunan adalarına doğru yola çıkmışlar. kendisine pusu kurmaya hazırlanan kaymakamın planlarını bildikleri için, gammazcıları şaşırtmak adına dönüşte bitez yalısı’na inecekleri haberini yaymışlar. fakat aspat’a yanaşacaklarmış. gece çok karanlık olduğundan, yanlışlıkla aspat yerine bitez yalısı’na yanaşınca olan olmuş. o arada sandalı kurşun yağmuruna tutan kaymakamın adamları, yine söylentilere göre ya kurşunlayarak, ya da bir kolcunun hançer darbesiyle yiğit halil’i öldürmüşler. bu olaydan sonra çakır gülsüm kadar bodrum halkının da yüreklerini ateş sarmış. ardından işte bu ağıt yakılmış. gece karanlığında yanlışlıkla bitez yalısı’na yanaşan halil’in ardından “burası da aspat değil halil’im aman bitez yalısı” diyerek yüreklerine acıyı gömmüşler.