!---- spoiler ----!

varoluşun dayanılmaz ağırlığını en iyi yansıtan filmdir.

varoluş tam olarak budur işte der bela tarr. akşama kadar patates yiyen,uyuyan,odun kıran ve fırtınaya teslim olmaktan başka hiçbir çaresi olmayan bir baba kız anlatılır bize. başka yere gitmek isterler ama gidemezler. yağmacı çingeneler bile ''geberin, geberin, geberin!!'' demekten ve kıza bir kitap vermekten başka hiçbir şey yapmazlar.(sanılanın aksine o kitap incil değil bela tarr'ın 'satantango, turin horse ve man from london'da birlikte çalıştığı senarist ve romancı lászló krasznahorkai'nin bir eseridir. büyük ihtimalle şeytan tangosu (satantango) adlı kitabı.) tüm renkler terk etmiştir onları. su hatta tanrı bile yoktur artık, ölmüştür.çünkü ''tanrı öldü, ve ben yorgunum.'' diyor tarr, sinemaya son şaheserini bırakırken.

ve torino atı. nietzsche'den, ohlsdorfer'den ve kızından daha başroldür torino atı. sahibine, dünyaya hatta tanrıya küsmüş bir attır o. sapasağlamdır ama hiçbir şey yemek istemez. intihar etmek ister sanki, dediğim gibi varoluşun dayanılmaz ağırlığı altında ezilmek istemez daha fazla at. torino atı. sağlam yapılı ve bıyıklı nietzsche bile kurtaramamıştır onu..

!---- spoiler ----!