bugün benim doğum günüm. hiç kutlamadım ben. bir parti verip doğum günü kutlamak bana mantıksız geliyor çünkü. bide 6 mayısta doğmuş olma fikri bana biraz rahatsızlık veriyor. deniz hüseyin yusuf'un idam edildiği gün.

öyle olmasaydı da kutlamazdım sanırım. sonuçta takvim dediğimiz olay insan icadı. yıl dönümüm yok ben devam ediyorum 365ten sonra 366 367gün diye devam ediyor bence.

annem pasta almış marketten. küçük bir pasta. hadi kes yiyelim dedi. öğlen saat 1 de bir dilim kestim. annem alkışladı. böyle anlar hüzünlü olmamalı öyle değil mi? hemen duygulanıyor işte. dile kolay 25 yıl geçmiş varlığından ayrılalı. takvimi dikkate alırsam. bir gün ebeveyn olunca anlarım sanırım bunu.

baş başa birer dilim yedik. annem marketi tebrik etti. bu sefer güzelmiş pastası dedi. oturup kahve içtik. şimdi koltukta uyuyakaldı. ona çekmişim. azıcık keyfim gelsin uyumaya geçerim. bazen annem ve babama bu kadar benzediğime şaşırıyorum. bazen de ne kadar da farklıyız diyorum. sanki bambaşka bir yerde dünyaya gelmişim de yanlarına sığınmışım gibi. küçükken elini tutup yürüdüğüm geliyor aklıma. evet ilkokulda bile annemin elini bırakmazdım. seneler geçtikçe biraz daha mı uzaklaşıyorum sanki. uzun seneler aileden uzakta bir yaşam sürdürünce en ufak yakınlık yabancı kalıyor gibi.

ömrümün üçte birlik dönümü bitti. bence çocukluğumun bittiği gündür bu.

iyi dilekleriniz için teşekkür ederim.

edit: imla