“beni güzel hatırla, bunlar son satırlar…”

farzet ki bir rüzgardım
esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur
sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu…
kaybolup gittim
belki de bir rüyaydım senin için
uyandın ve ben bittim..

“beni güzel hatırla, çünkü sevdim seni ben…”

her şeyini…
sana sırdaş oldum
dost oldum koynumda ağladın
yüzüne vurmadım hiç bir eksikliğini
beni üzdün kınamadım
alışıktım vefasızlığa
el oldun aldırmadım…

“beni güzel hatırla, sayfalarca mektup ayırdım sana…”

şiirler yazdım her gece
çoğunu okutmadım
sakladım günahını sevabını içimde
sessizce gittim…
senden öncekiler gibi sen de
anlamadın…

“beni güzel hatırla, sana unutulmaz geceler bıraktım…”

sana en yorgun sabahlar…
gülüşümü..
gözlerimi..
sonra sesimi bıraktım
en güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka…
söylenmemiş merhabalar sakladım her köşeye
vedalar bıraktım duraklarda…
ne ararsan bir sevdanın içinde
fazlasıyla bıraktım ardımda…

“beni güzel hatırla, dizlerimde uyuduğunu düşün…”

saçını okşadığımı
üşüyen ellerini ısıttığımı
mutlu olduğun anları getir gözünün önüne
alnından öptüğüm dakikaları…
birazdan kapını çalan kişi olabileceğimi düşün
şaşırtmayı severim biliyorsun?
bu da sana son sürprizim olsun
şimdi seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum
beni güzel hatırla
gidiyorum…