özlem temasını çok iyi anlatabilen ve izleyiciye aktarabilen yönetmen giuseppe tornatore ve bir dahi besteci büyük usta ennio morricone bir araya gelmiş, ortaya da tim roth ‘u almışlar bu filmi efsane seviyesine ulaştırmışlardır.

hayata ; yaşamı boyunca hiç karaya ayak basmamış, sadece gemide yaşamış olan ,
kahramanımız 1900 ‘ün gözünden bakmak, bazen ciddi manada insanı düşündürüyor.
bizim yaşadığımız hayatların aksine ,sıradışı bir hayat bu. (gemi -okyanus-müzik)

bunu sıradışı yapan ise kahramanımızın, gördüklerinden değil de, asıl görmediklerinden korkuyor olmasıdır.

tim roth , bu dram ve müzikal olan filmde çok iyi iş çıkartıyor, alışılmış tim roth tiplemesinin çok dışına çıkıyor ki , bunda ana neden içten, cidden samimi , sevecen bir senaryo ve gene bu çizgide abartısız ama muhteşem bir oyunculuk.

evetttt..tam kalbinize dokunmayı başarıyor bu film.

gemiden inebilirsiniz ama okyanustan uzaklaşamazsınız.